เจ็บร้าวรานเพียงใดยามไกลจาก
พบเพื่อพรากจากไกลใช่ไหมขวัญ
เหลือร่องรอยขื่นขมตรมจาบัลย์
สะอื้นอั้นอำลาน้ำตานอง
เจ็บร้าวรานปานใดใจจะขาด
เมื่อสิ้นชาติขาดกันมันหม่นหมอง
ชีิวิตนี้คงไม่มีฟ้าสีทอง
จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี
เจ็บร้าวรานปานใดหทัยเจ็บ
เหมือนเขาเหน็บดวงกมลจนหมองศรี
เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยสิ้นไมตรี
รอพรุ่งนี้เถอะขวัญฉันจะลืม
dinner
พบเพื่อพรากจากไกลใช่ไหมขวัญ
เหลือร่องรอยขื่นขมตรมจาบัลย์
สะอื้นอั้นอำลาน้ำตานอง
เจ็บร้าวรานปานใดใจจะขาด
เมื่อสิ้นชาติขาดกันมันหม่นหมอง
ชีิวิตนี้คงไม่มีฟ้าสีทอง
จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี
เจ็บร้าวรานปานใดหทัยเจ็บ
เหมือนเขาเหน็บดวงกมลจนหมองศรี
เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยสิ้นไมตรี
รอพรุ่งนี้เถอะขวัญฉันจะลืม
dinner