Re: เมื่อฉัน...แพ้
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 08:45:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อฉัน...แพ้  (อ่าน 3050 ครั้ง)
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



« เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2013, 10:44:AM »

อาศัยดงพงป่าช้านานนัก
เพื่อนฝูงรักซักคำนำเฉลย
ทั่วทุกถิ่นบินไปได้อย่างเคย
คำเปรียบเปรยเอ่ยชมสมนกไพร

คืนข้างแรมแซมฟ้าดาราฉาย
คืนเดือนหงายฉายสว่างมุมกว้างใหญ่
เคยหลับนอนคอนเก่าเจ้าพอใจ
เสียงเรไรได้ฟังหลังยามเย็น

ยังไปหลงสีแสงแรงเจิดจ้า
แสงไฟฟ้าท้าลองเจ้ามองเห็น
ลัดจากป่ามากรุงมุ่งประเด็น
หวังจะเป็นเช่นเขาเจ้าจึงตรม

จะหาคอนนอนไหนในป่าปูน
ที่เกื้อกูลพูนสุขสนุกสม
มีแต่เพียงเสียงบอกหลอกลวงลม
กลายโง่งมซมเฝ้าเศร้าฤดี

ยังไม่สายหมายรับกลับพงพฤกษ์
ควรรำลึกนึกเห็นภาพเด่นนี่
เสียงหริ่งหรีดกรีดร้องพ้องดนตรี
มโหรีที่เก่าเจ้าเคยฟัง

จงนึกย้อนคอนรู้ประดู่ใหญ่
ยังแกว่งไกวไหวรับกับความหลัง
แตกยอดใหม่ใบหลายหมายป้องบัง
รอเจ้านั่งครั้งนี้อย่าหนีจร.

นพ
21ก.ค.56

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, Shumbala, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s