มองนที ที่ไหน บอกใสแจ๋ว
เห็นแต่แนว ขุ่นเขรอะ เลอะไปทั่ว
ทั้งพืชน้ำ หนำซ้ำ ดำมืดมัว
ช่างน่ากลัว จริงเจ้า ที่เล่ามา
เปรียบมนุษย์ ปัจจุบัน เกินบัญญัติ
ไร้ความสัตย์ ซื่อตรง โจ่งแจ้งหนา
กินไม่เลือก เถือกไถ ให้ระอา
อีกพวกมาก ลากหา มาใส่คน
จึงกลายเป็น อมนุษย์ สุดแสนเศร้า
หลงมัวเมา ราคะ พาสับสน
แม้นปีนป่าย หนามแหลม ทิ่มแทงตน
ก็ไม่สน ด้วยมือยาว รีบสาวไว้
พันทอง