ทึกทักว่า เป็นเรา เอาไว้ก่อน
มาออดอ้อน คนแก่ ดวงแดหวั่น
เกิดใจวาย ขึ้นมา ต้องจาบัลย์
จบสิ้นกัน เป็นแน่ แย่แล้วเรา
ทึกทักว่า ช้าไป อาจไม่เหมาะ
หนุ่มเหลือน้อย ใจเสาะ รีบเกาะเสา
เกิดหน้ามืด หมองไหม้ ฤทัยเบา
นอนแน่นิ่ง นานเข้า เฉาเฉื่อยชา
โบกมือหยอย น้อยเนื้อ เชื่อคนผิด
ขอเลิกคิด เลิกฝัน ถึงวันหน้า
อยู่เดี่ยวโดด โสดสวย รวยปัญญา
เบื่อเหลือทน คนชรา ขอลาไกล
พันทอง
๒๐/๗/๕๖