~เก้าอี้สีชมพู,สายหมอกกลิ่นดอกไม้~
ณ.ถนนชีวิตสายมิตรภาพ
พบความซาบซึ้งในหัวใจฉัน
"ดั่งต้องมนต์ดลพามาเจอกัน"
เดินด้นดั้น..จากสุขุมวิทไร้ทิศทาง
มองเห็นป้ายซ้ายมือคือจุดเริ่ม
ใจสั่นเทิ้มเท้าก้าว..เรารู้,ต่าง-
จากเดิมให้หดหู่ดูเวิ้งว้าง
สิ่งรอบข้างขวาซ้าย...ใหม่,แปลกตา
เดินจนเมื่อยเหนื่อยนักพักชั่วครู่
บนเก้าอี้สีชมพูอยู่ตรงหน้า
ขอแอบอิงพิงกายคลายอ่อนล้า
หวังสดชื่นคืนมาหาหัวใจ
ชาร์ตแบตเต็ม!!เตรียมก้าวสาวเท้าต่อ
พักเพียงพอผ่อนคลายกายสดใส
ยิ้มทักทายสายหมอกและดอกไม้
ขึ้นตามริมไหล่ทางข้างกายเรา
สิ่งรอบกายใกล้ชิดคือมิตรภาพ
ช่วยทาทาบอาบใจ..สิ้นไร้เศร้า
ปลดความล้าลบล้างจนจางเบา
ขอบใจเจ้า"เก้าอี้สีชมพู"
กลับสุขุมวิท..ดังเดิมหลังเติมฝัน
คืนสู่โลกปัจจุบันที่ฉันอยู่
รัก..ดอกไม้สายหมอกบอกให้รู้
หากหดหู่หัวใจกลับไปเยือน
๑๘/๗/๒๕๕๖
---สะเลเต---
ณ.ถนนชีวิตสายมิตรภาพ
พบความซาบซึ้งในหัวใจฉัน
"ดั่งต้องมนต์ดลพามาเจอกัน"
เดินด้นดั้น..จากสุขุมวิทไร้ทิศทาง
มองเห็นป้ายซ้ายมือคือจุดเริ่ม
ใจสั่นเทิ้มเท้าก้าว..เรารู้,ต่าง-
จากเดิมให้หดหู่ดูเวิ้งว้าง
สิ่งรอบข้างขวาซ้าย...ใหม่,แปลกตา
เดินจนเมื่อยเหนื่อยนักพักชั่วครู่
บนเก้าอี้สีชมพูอยู่ตรงหน้า
ขอแอบอิงพิงกายคลายอ่อนล้า
หวังสดชื่นคืนมาหาหัวใจ
ชาร์ตแบตเต็ม!!เตรียมก้าวสาวเท้าต่อ
พักเพียงพอผ่อนคลายกายสดใส
ยิ้มทักทายสายหมอกและดอกไม้
ขึ้นตามริมไหล่ทางข้างกายเรา
สิ่งรอบกายใกล้ชิดคือมิตรภาพ
ช่วยทาทาบอาบใจ..สิ้นไร้เศร้า
ปลดความล้าลบล้างจนจางเบา
ขอบใจเจ้า"เก้าอี้สีชมพู"
กลับสุขุมวิท..ดังเดิมหลังเติมฝัน
คืนสู่โลกปัจจุบันที่ฉันอยู่
รัก..ดอกไม้สายหมอกบอกให้รู้
หากหดหู่หัวใจกลับไปเยือน
๑๘/๗/๒๕๕๖
---สะเลเต---