มนต์รักฉัน ฉาบฉวย เฉาเฉื่อยแฉะ
น้ำตาแมะ มามาก ยากฝันใฝ่
ไหลหลั่งนอง สองปราง เปรอะเปื้อนไป
อุราไกว แกว่งกวัด เกินหักจินต์
หลงลมปาก ปลื้มเป็น เช่นชื่นชอบ
จึงหมายมอบ เมียงมอง คล้องถวิล
ฤทัยหมด หดหาย หน่ายชีวิน
คาวราคิน สิ้นสูญ อาดูรพลัน
รักที่เคย งดงาม เกิดง่อนแง่น
กัดเซาะแก่น แกนใจ ให้ไหวหวั่น
ร่างกายทรุด โทรมเศร้า เข้าทุกวัน
ปล่อยจาบัลย์ บั่นบาด อาจถึงตาย
พันทอง
๑๖/๐๗/๕๖