คิดถึงดุเหว่าน้อย
@นั่งชายคลองมองฟ้าตาละห้อย
ดุเหว่าน้อยกลางดงคงมนต์ขลัง
อยากได้ยินอีกครั้งตั้งใจฟัง
ลืมรวงรังหรือไรจึงไม่ครวญ
@มาด่วนลาจากคลองลืมหนองน้ำ
ไปบินพร่ำรำฟ้อนอ้อนลมหวน
อยู่ที่ไหนไกลตามาเรรวน
จงกลับด่วนทวนมาหาท่าคลอง
@เพื่อต่อเสียงเอียงคอพ้อลมแผ่ว
ตลอดแนวดงมะพร้าวคงเศร้าหมอง
ไร้เสียงเจ้าขานขับรับเรื่อยร้อง
ทั่วคุ้งคลองจับเจ่าเหงาวังเวง
@กลับเถิดหนาก่อนฟ้าจะมามืด
อย่าใจจืดยืดยาวราวข่มเหง
กลับมาร้องกล่อมฝันปันบทเพลง
จงบรรเลงเสียงน้อยให้ลอยฟ้า
@คนกลางสวนครวญหาจนฟ้าคล้อย
แสงหิ่งห้อยระยับยิบกระพริบป่า
หากวันนี้เจ้ายังไม่กลับมา
จะขอลาบ้านสวนไม่กวนใจ
///////////////////////
พงศ์พัณฑ์
๑๔/๗/๕๖
...ดุเหว่าเงียบ อยู่หว่าง กลางพงพฤกษ์
นอนไตร่ตรึก ตรองจินต์ ถวิลใฝ่
ยามเห็นเธอ มายล เพียงปรนใจ
ดุเหว่าแอบ ร่ำไห้ ไร้รักคอย...
...หลงปลื้มใจ ในครา เธอมาหมั่น
ผูกสัมพันธ์ ในใจ ไม่เหงาหงอย
แท้เธอ...ปรารถนา เพียงมาพลอย
ฟังสำเนียง เสียงจ้อย แล้วคล้อยลา...
รัตนาวดี
@นั่งชายคลองมองฟ้าตาละห้อย
ดุเหว่าน้อยกลางดงคงมนต์ขลัง
อยากได้ยินอีกครั้งตั้งใจฟัง
ลืมรวงรังหรือไรจึงไม่ครวญ
@มาด่วนลาจากคลองลืมหนองน้ำ
ไปบินพร่ำรำฟ้อนอ้อนลมหวน
อยู่ที่ไหนไกลตามาเรรวน
จงกลับด่วนทวนมาหาท่าคลอง
@เพื่อต่อเสียงเอียงคอพ้อลมแผ่ว
ตลอดแนวดงมะพร้าวคงเศร้าหมอง
ไร้เสียงเจ้าขานขับรับเรื่อยร้อง
ทั่วคุ้งคลองจับเจ่าเหงาวังเวง
@กลับเถิดหนาก่อนฟ้าจะมามืด
อย่าใจจืดยืดยาวราวข่มเหง
กลับมาร้องกล่อมฝันปันบทเพลง
จงบรรเลงเสียงน้อยให้ลอยฟ้า
@คนกลางสวนครวญหาจนฟ้าคล้อย
แสงหิ่งห้อยระยับยิบกระพริบป่า
หากวันนี้เจ้ายังไม่กลับมา
จะขอลาบ้านสวนไม่กวนใจ
///////////////////////
พงศ์พัณฑ์
๑๔/๗/๕๖
...ดุเหว่าเงียบ อยู่หว่าง กลางพงพฤกษ์
นอนไตร่ตรึก ตรองจินต์ ถวิลใฝ่
ยามเห็นเธอ มายล เพียงปรนใจ
ดุเหว่าแอบ ร่ำไห้ ไร้รักคอย...
...หลงปลื้มใจ ในครา เธอมาหมั่น
ผูกสัมพันธ์ ในใจ ไม่เหงาหงอย
แท้เธอ...ปรารถนา เพียงมาพลอย
ฟังสำเนียง เสียงจ้อย แล้วคล้อยลา...
รัตนาวดี