ชื่อบทกลอน เพลงสายฝนกับคนเหงา
ผู้แต่ง ดุลย์ ละมุน(inner ผู้หญิง)
ฝน..หยาดโปรย หลั่งโรยแข่งลมวสันต์ เปียกใจหนึ่งที่แสนจาบัลย์ ถูกเขานั้นลืมเลือนเมินเฉย
หรือหมดรักหญิง เธอจึงทิ้งร้างลาละเลย เป็นไฉนโปรดได้เฉลย โปรดเอื้อนเอ่ยให้รู้นะใจ
ฝน..โปรยปราย ระบายดวงใจคนเหงา อยากจะรู้หัวใจฝนเจ้า ฝนจะเหงาเหมือนฉันหรือไม่
หรือถูกใครลวง ถูกใครล้วงช่วงชิงหัวใจ ถึงหล่นมาจากฟ้าอำไพ เหมือนดวงใจฉันที่ร่วงดิน
***หรือเมฆา ไม่ปรารถนาเคียงฝน จึงขับไสไล่จนล่วงหล่น ให้ฝนทนเดียวดายแดดิ้น
เหมือนกับตัวฉัน ที่เขาหนีโบกโบยบิน ปล่อยฉันเหงาเขาลืมแล้วสิ้น ซอกหัวใจบิ่นนั่งกินน้ำตา...
สาย..ฝนจาง แต่ความอ้างว้างยังอยู่ แนบใจฉันเหมือนเป็นเนื้อคู่ ต้องทนอยู่กับความเหว่ว้า
คงต้องตรอมใจ แม้นใจไม่ปรารถนา กอดความเหงาไว้เคียงอุรา จนชินชาหรือว่าสิ้นลม...
ผู้แต่ง ดุลย์ ละมุน(inner ผู้หญิง)
ฝน..หยาดโปรย หลั่งโรยแข่งลมวสันต์ เปียกใจหนึ่งที่แสนจาบัลย์ ถูกเขานั้นลืมเลือนเมินเฉย
หรือหมดรักหญิง เธอจึงทิ้งร้างลาละเลย เป็นไฉนโปรดได้เฉลย โปรดเอื้อนเอ่ยให้รู้นะใจ
ฝน..โปรยปราย ระบายดวงใจคนเหงา อยากจะรู้หัวใจฝนเจ้า ฝนจะเหงาเหมือนฉันหรือไม่
หรือถูกใครลวง ถูกใครล้วงช่วงชิงหัวใจ ถึงหล่นมาจากฟ้าอำไพ เหมือนดวงใจฉันที่ร่วงดิน
***หรือเมฆา ไม่ปรารถนาเคียงฝน จึงขับไสไล่จนล่วงหล่น ให้ฝนทนเดียวดายแดดิ้น
เหมือนกับตัวฉัน ที่เขาหนีโบกโบยบิน ปล่อยฉันเหงาเขาลืมแล้วสิ้น ซอกหัวใจบิ่นนั่งกินน้ำตา...
สาย..ฝนจาง แต่ความอ้างว้างยังอยู่ แนบใจฉันเหมือนเป็นเนื้อคู่ ต้องทนอยู่กับความเหว่ว้า
คงต้องตรอมใจ แม้นใจไม่ปรารถนา กอดความเหงาไว้เคียงอุรา จนชินชาหรือว่าสิ้นลม...