นั่งชายคลอง มองน้ำ ฉ่ำแลเห็น
ลมพัดเย็น เป็นฟอง ละอองฝอย
ดุเหว่าน้อย คอยคู่ ดูเลื่อนลอย
หลงเฝ้าคอย น้อยใจ ไม่เห็นมา
ไม่หนีหน้า ราร้าง ห่างสายน้ำ
ทุกเย็นย่ำ คร่ำครวญ หวนมาหา
คิดถึงคลอง หนองน้ำ ฉ่ำอุรา
ได้พึ่งพา อาศัย ให้ดื่มกิน
ร้องบรรเลง เพลงดุเหว่า ที่เศร้าสร้อย
หลงเฝ้าคอย น้อยใจ ไม่สร่างสิ้น
เหม่อมองน้ำ ฉ่ำใส ที่ไหลริน
ใจถวิล ยินเขา เฝ้าคร่ำครวญ
แว่วเสียงใคร ไม่รู้ กู่เรียกหา
สายลมพา วาจาเหงา เศร้ากำสรวล
ลอยลมมา พาใจ ไหวรัญจวน
เสียงโหยหวน ชวนเศร้า เหงาอุรา
คนกลางสวน ทวนคำ ทำเหงาหงอย
ดุเหว่าน้อย คล้อยบิน ถวิลหา
อย่าเพิ่งด่วน ทวนคำ ร่ำอำลา
จะกลับมา หาพี่ เดียวนี้เลย
ชลนา ทิชากร
ลมพัดเย็น เป็นฟอง ละอองฝอย
ดุเหว่าน้อย คอยคู่ ดูเลื่อนลอย
หลงเฝ้าคอย น้อยใจ ไม่เห็นมา
ไม่หนีหน้า ราร้าง ห่างสายน้ำ
ทุกเย็นย่ำ คร่ำครวญ หวนมาหา
คิดถึงคลอง หนองน้ำ ฉ่ำอุรา
ได้พึ่งพา อาศัย ให้ดื่มกิน
ร้องบรรเลง เพลงดุเหว่า ที่เศร้าสร้อย
หลงเฝ้าคอย น้อยใจ ไม่สร่างสิ้น
เหม่อมองน้ำ ฉ่ำใส ที่ไหลริน
ใจถวิล ยินเขา เฝ้าคร่ำครวญ
แว่วเสียงใคร ไม่รู้ กู่เรียกหา
สายลมพา วาจาเหงา เศร้ากำสรวล
ลอยลมมา พาใจ ไหวรัญจวน
เสียงโหยหวน ชวนเศร้า เหงาอุรา
คนกลางสวน ทวนคำ ทำเหงาหงอย
ดุเหว่าน้อย คล้อยบิน ถวิลหา
อย่าเพิ่งด่วน ทวนคำ ร่ำอำลา
จะกลับมา หาพี่ เดียวนี้เลย
ชลนา ทิชากร