ดาวเรียงราย คล้ายกาล วันวานก่อน
เคยเคียงนอน เนาใกล้ ในแห่งหน
ทุกวันคืน ชื่นห้วง แห่งดวงมน
ให้สุขล้น ฤดี ทุกวี่วัน..
..ครั้นห้วงกาล ผ่านพ้น พาคนเปลี่ยน
ใจเจ้าเพี้ยน เวียนวุ่น ให้หุนหัน
ทิ้งรักพี่ หนีห่าง ลาร้างกัน
แสนโศกศัลย์ เศร้าหมอง ยึดครองใจ..
..พอแล้ว..พอ ขอร้อง เถอะ..น้องจ๋า
อกพี่ยา ยับเยิน เกินทนไหว
แผลช้ำนั้น มันยัง ฝังฤทัย
เกินทนได้ อีกแล้ว นะ..แก้วตา..
..ก่อนพี่นอน วอนไหว้ ด้วยใจมั่น
ชั่วชีวัน นั้นมาด ปรารถนา
สิ่งอันใด ทั้งปวง เคยล่วงมา
อโหสิ เถิดหนา..อย่าจองเวร
ดาวเรียงราย พรายพร่าง กลางห้วงหาว
แสงวับวาว พราวเกลื่อน เดือนลอยเด่น
มองทุ่งอ้อ ล้อลมไกว ไหวโอนเอน
เหลียวไม่เห็น เร้นกาย สายลมพา
ย้อนอดีต กรีดเศร้า เขาหน่ายแหนง
ขลุ่ยกรรแสง แรงโรย ไห้โหยหา
ยามสายลม พรมพัด สะบัดมา
เช็ดน้ำตา คราเหงา เศร้าโศกตรม
ขลุ่ยคนดี ที่รัก ชักเป็นห่วง
ใครเขาลวง ล้วงใจ ให้ขื่นขม
เก็บดอกหญ้า มาฝาก จากสายลม
ที่พร่างพรม ห่มรัก มาทักทาย
ถ้าเธอเหงา เศร้าโศกศัลย์ ขึ้นวันไหน
จองมองไป ในฟากฟ้า ดาราฉาย
จะเห็นดาว พราวฟ้า นภาพราย
เป่งประกาย สายตา มาปลอบเธอ
ชลนา ทิชากร
แสงวับวาว พราวเกลื่อน เดือนลอยเด่น
มองทุ่งอ้อ ล้อลมไกว ไหวโอนเอน
เหลียวไม่เห็น เร้นกาย สายลมพา
ย้อนอดีต กรีดเศร้า เขาหน่ายแหนง
ขลุ่ยกรรแสง แรงโรย ไห้โหยหา
ยามสายลม พรมพัด สะบัดมา
เช็ดน้ำตา คราเหงา เศร้าโศกตรม
ขลุ่ยคนดี ที่รัก ชักเป็นห่วง
ใครเขาลวง ล้วงใจ ให้ขื่นขม
เก็บดอกหญ้า มาฝาก จากสายลม
ที่พร่างพรม ห่มรัก มาทักทาย
ถ้าเธอเหงา เศร้าโศกศัลย์ ขึ้นวันไหน
จองมองไป ในฟากฟ้า ดาราฉาย
จะเห็นดาว พราวฟ้า นภาพราย
เป่งประกาย สายตา มาปลอบเธอ
ชลนา ทิชากร