ความสำเร็จ มักอยู่ไกล เกินไปถึง
กับคนซึ่ง นั่งท้อ รอคอยหา
อาจสิ้นหวัง ล้มคลืน กลืนน้ำตา
คงหมดท่า ว้าวุ่น ขุ่นเคืองแค้น
คิดนิ่งเฉย เลยล่วง ว่าดวงตก
คอยโกหก ตนไป ไม่วางแผน
หายใจทิ้ง ทุกวัน หวั่นใจแทน
จักถึงแดน ศิวิไล คงไม่มี
โทษชะตา ฟ้าสร้าง วางลิขิต
เฝ้าปกปิด ปมด้อย รีบถอยหนี
เหยียบขี้ไก่ ไม่ฝ่อ หนอชีวี
รอโชคดี ดวงช่วย คงม้วยมรณ์
ต้องจาบัลย์ พลันเศร้า เข้าคลุมครอบ
หาคำตอบ ไม่ไหว ใจเหนื่อยอ่อน
ทั้งขลาดเขลา ความคิด มาริดรอน
ดั่งภมร ไม่กล้าบิน ดมกลิ่นผกา
จะสำเร็จ ดังหมาย คล้ายคงยาก
จึงขอฝาก กลอนกานท์ อย่ามานล้า
ลุกขึ้นสู้ สักตั้ง ยังมีเวลา
หากชรา ช้าทาง อาจครางครวญ
ความสำเร็จ มักอยู่ กับผู้กล้า
ล้มเจ็ดครา ยังไหว อย่าไห้หวน
ประสบการณ์ เลิศล้ำ นำทบทวน
ความสำเร็จ จักหอมหวน ชวนรื่นรมย์
๑๔/๐๗/๕๖