ชื่อบทกลอน : ช า ย ผู้ ห ว น คื น ม า ซ้ำ. ..
ผู้แต่ง : My Smile
ในขณะที่เวลา.กำลังเหนื่อยล้า
เข็มนาฬิกา..ลดจังหวะ.ช้าลงกว่าเก่า
ฉันเป็นหนึ่่งใน ต้นไม้.ที่ไร้เงา
หลบในมุมมืด.ที่แสนเศร้า..เกินกว่าใคร.จะพบเจอ
สายฝนร่วงลง.หยดแล้ว..หยดเล่า
และมีท่าที.โปรยหนักกว่าเก่า กลุ่มน้ำล้นเอ่อ
ภาพชายคนนึง.ปรากฏขึ้น.เลือนเบลอ
จำได้ว่า.. กาลครั้งหนึ่ง..สองเราพบเจอ ขณะที่ฝนพร่ำ
ผ่านไป..จนกระทั่งวันนี้
ชายชราหลบฝนตรงที่ ต้นเหงา ต้นใหญ่ เสียงหนาวสั่น โอดครวญแผ่วเบา ในคืนค่ำ
ฉันในฐานะที่พักพิง จะแผ่กิ่งปกป้องชายผู้นี้ ที่จดจำ
แม้ใบแก่แก่ จะร่วงโรยไปบ้าง แต่สำหรับชายผู้หวนคืนมาซ้ำ ฉันจะพยายาม
ผู้แต่ง : My Smile
ในขณะที่เวลา.กำลังเหนื่อยล้า
เข็มนาฬิกา..ลดจังหวะ.ช้าลงกว่าเก่า
ฉันเป็นหนึ่่งใน ต้นไม้.ที่ไร้เงา
หลบในมุมมืด.ที่แสนเศร้า..เกินกว่าใคร.จะพบเจอ
สายฝนร่วงลง.หยดแล้ว..หยดเล่า
และมีท่าที.โปรยหนักกว่าเก่า กลุ่มน้ำล้นเอ่อ
ภาพชายคนนึง.ปรากฏขึ้น.เลือนเบลอ
จำได้ว่า.. กาลครั้งหนึ่ง..สองเราพบเจอ ขณะที่ฝนพร่ำ
ผ่านไป..จนกระทั่งวันนี้
ชายชราหลบฝนตรงที่ ต้นเหงา ต้นใหญ่ เสียงหนาวสั่น โอดครวญแผ่วเบา ในคืนค่ำ
ฉันในฐานะที่พักพิง จะแผ่กิ่งปกป้องชายผู้นี้ ที่จดจำ
แม้ใบแก่แก่ จะร่วงโรยไปบ้าง แต่สำหรับชายผู้หวนคืนมาซ้ำ ฉันจะพยายาม