...รักเธอหมด ดวงใจ ใครก็รู้
แล้วอยู่อยู่ หายหน้า พาหมองหม่น
มีอะไร ไยต้อง ทิ้งน้องทน
ให้ฉงน จริงหนอ พ่อมาดดี...
...มิเคยนึก สักวัน มีขวัญเสีย
ใจอ่อนเพลีย วันรัก เริ่มหักหนี
ดอกรักช่อ แย้มบาน มินานมี
กลีบบ่งสี หม่นเศร้า เริ่มเฉาลา...
...ใจคร่ำครวญ มองฟ้า หาสิ่งสวย
ที่คอยช่วย โอบอุ่น หนุนรักค่า
ค่ำคืนนี้ มิพบ เหมือนหลบพา
น้องคิดถึง พี่จ๋า..น้ำตาคลอ...
รัตนาวดี
รักเธอหมด ทดไว้ ในใจอีก
ไม่เคยปลีก ซีกไหน ให้ใครต่อ
ที่ห่างหาย กรายไป ไม่เคลียคลอ
ใช่พะนอ คลอเคล้า เขาอื่นใด
มิเคยนึก ตรึกตรอง ครองคนอื่น
รักทรามชื่น รื่นฤดี มิมีใหม่
รัก รัตนาวดี ที่หัวใจ
รักอย่างไร ไม่เปลี่ยนผัน ทุกวันมา
ใจคร่ำครวญ หวนคิด ผิดกลับพี่
รักน้องนี้ มิจืดจาง ห่างหายหน้า
คิดถึงกัน หันมอง จ้องดารา
บนฟากฟ้า ตาพี่จ้อง มองดูเธอ
ชลนา ทิชากร
ไม่เคยปลีก ซีกไหน ให้ใครต่อ
ที่ห่างหาย กรายไป ไม่เคลียคลอ
ใช่พะนอ คลอเคล้า เขาอื่นใด
มิเคยนึก ตรึกตรอง ครองคนอื่น
รักทรามชื่น รื่นฤดี มิมีใหม่
รัก รัตนาวดี ที่หัวใจ
รักอย่างไร ไม่เปลี่ยนผัน ทุกวันมา
ใจคร่ำครวญ หวนคิด ผิดกลับพี่
รักน้องนี้ มิจืดจาง ห่างหายหน้า
คิดถึงกัน หันมอง จ้องดารา
บนฟากฟ้า ตาพี่จ้อง มองดูเธอ
ชลนา ทิชากร