...รักเธอหมด ดวงใจ ใครก็รู้
แล้วอยู่อยู่ หายหน้า พาหมองหม่น
มีอะไร ไยต้อง ทิ้งน้องทน
ให้ฉงน จริงหนอ พ่อมาดดี...
...มิเคยนึก สักวัน มีขวัญเสีย
ใจอ่อนเพลีย วันรัก เริ่มหักหนี
ดอกรักช่อ แย้มบาน มินานมี
กลีบบ่งสี หม่นเศร้า เริ่มเฉาลา...
...ใจคร่ำครวญ มองฟ้า หาสิ่งสวย
ที่คอยช่วย โอบอุ่น หนุนรักค่า
ค่ำคืนนี้ มิพบ เหมือนหลบพา
น้องคิดถึง พี่จ๋า..น้ำตาคลอ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
