เส้นทางกลาง สายฝน ทนเหน็บหนาว
ร่มคันยาว กางกั้น พลันหลุดหนี
พายุพัด ซัดสาด ขาดพอดี
เหลือแต่ซี่ กางไม่ไหว ใจระรัว
ระหว่างทาง ฝนซ้ำ กระหน่ำซัด
ลูกเห็บพัด โดนร่าง พลางสลัว
ดำมืดฟ้า เมฆินทร์ สิ้นใจกลัว
เปียกปอนทั่ว หัวอก สุดโชคร้าย
เปรียบรักพ่าย กลางสายฝน กมลทรุด
เดินสะดุด ห้องใจ ไปเมื่อสาย
ไม่เหลือหลอ ขอเกี่ยว เปลี่ยวปางตาย
หัวทิ่มทราย กายคะมำ ก้นจ้ำโคลน
พันทอง
๑๓/๐๗/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
