[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เสียงนางครวญชวนละห้อยลอยลมแว่ว
เคยเจื้อยแจ้วแฝงหม่นฝืนทนหนอ
เหมือนสำนึกตรึกตรองของลออ
เหมือนตัดพ้อดินฟ้า..ชะตากรรม

เหมือนเวลาสวยใสนั้นใกล้หมด
เหมือนรันทดหมดสาวเคยขาวขำ
เหมือนท้อแท้แลเห็นเป็นเงาดำ
เหมือนตอกย้ำค่ำแล้ว..แก้วคืนคอน

แต่เธอคือหนึ่งนางอย่างรู้สึก
เธอคงนึกถึงคาน..บ้านสมร
วางบันใดให้ก้าวแสนร้าวรอน
ยามมองย้อนไหวหวิว..สยิวกาย

โบกมือน้อยไหวไหว..ไกลกันแล้ว
แม่น้องแก้วต้องจากพรากที่หมาย
ขึ้นสู่แถนแดนถิ่นไร้กลิ่นอาย
ขอลาชายบ่ายหน้า..น้ำตาริน..