ฟ้าโปรย
ฟ้าโปรยฟ้าปรายสายน้ำ ไหลลามทุ่ง
ดินเปลี่ยนดินปรุงมุ่งผล บนสุขสม
เคยแห้งเคยเหือดเดือดดาล ปานไฟรม
ได้ชื่นได้ชมพรหมสถาน แห่งบ้านนา
มียิ้มมีแย้มแก้มปริ ดั่งผลิดอก
ใบไม้ใบมอกออกกิ่ง ยิ่งหรรษา
กระจิบกระจ้อยร้อยนก ผินผกพา
เสียงฝนเสียงฟ้า ฝ่าลม ระงมไพร
คนสั่นคนเศร้าเหงาจัง ฟังเสียงฝน
สุดหมองสุดหม่นจนเพ้อ เธออยู่ไหน
ฝนหยาดฝนหยุดทรุดทรวง ด้วยห่วงใย
เปียกจิตเปียกใจให้ชื้น ทุกคืนครวญ
หรือลืมหรือเลือนเยือนเย้า เฝ้าคอยหาย
จนกลับจนกลายปลายฝน ไร้คนหวน
เพียงร่องเพียงรอยปล่อยร้าง อย่างเรรวน
ใจปั่นใจป่วนทวนท้อ..จริงหนอเรา..
ฟ้าโปรยฟ้าปรายสายน้ำ ไหลลามทุ่ง
ดินเปลี่ยนดินปรุงมุ่งผล บนสุขสม
เคยแห้งเคยเหือดเดือดดาล ปานไฟรม
ได้ชื่นได้ชมพรหมสถาน แห่งบ้านนา
มียิ้มมีแย้มแก้มปริ ดั่งผลิดอก
ใบไม้ใบมอกออกกิ่ง ยิ่งหรรษา
กระจิบกระจ้อยร้อยนก ผินผกพา
เสียงฝนเสียงฟ้า ฝ่าลม ระงมไพร
คนสั่นคนเศร้าเหงาจัง ฟังเสียงฝน
สุดหมองสุดหม่นจนเพ้อ เธออยู่ไหน
ฝนหยาดฝนหยุดทรุดทรวง ด้วยห่วงใย
เปียกจิตเปียกใจให้ชื้น ทุกคืนครวญ
หรือลืมหรือเลือนเยือนเย้า เฝ้าคอยหาย
จนกลับจนกลายปลายฝน ไร้คนหวน
เพียงร่องเพียงรอยปล่อยร้าง อย่างเรรวน
ใจปั่นใจป่วนทวนท้อ..จริงหนอเรา..