เป็นคุณครู รู้หลัก พิทักษ์เด็ก
ศิษย์ตัวเล็ก เสกวิชช์ จิตงามหรู
จึงสง่า ค่าสม บรมครู
ศิษย์ควรรู้ ผู้ให้ คือใครกัน
เหนื่อยแสนเหนื่อย เมื่อยล้า น้ำตาตก
ศักดิ์ศรียก อกตั้ง พลังมั่น
ดังเข็นครก ยกฝ่า ภูผาชัน
ครูมิหวั่น ฝันต่อ ถ่อเต็มเกลือ
ยามเจ้าเจ็บ เหน็บหนาว ถึงคราวแย่
ครูต่างแม่ แผ่รัก ประจักษ์เหลือ
มอบห่วงใย ไออุ่น คอยจุนเจือ
หวังทุกเมื่อ เผื่อว่า ถ้าเจ้าโต
หากเปรียบศิษย์ ติดหล่ม จมโคลนปรัก
ครูจะตัก ซักอาบ คราบเหม็นโฉ่
ร่อนกรวดทราย คล้ายหิน ถวิลโซ
จนผุดโผล่ โก้หรู ดูเป็นทอง
หากเปรียบศิษย์ ชิดดาว สกาวแสง
ครูจะแบ่ง แรงใจ มิให้หมอง
ช่วยส่งเสริม เติมแสง แห่งลำยอง
คอยสอดส่อง มองเจ้า เฝ้ายลยิน
มิอยากเทียบ เปรียบครู คู่เรือจ้าง
อาจถูกบ้าง บางแง่ ถ้าแลสิ้น
จะส่งเจ้า เข้าฝั่ง ดังเคยชิน
มิถวิล สินจ้าง แม้ตางค์เดียว
หากลูกศิษย์ คิดบ้าง อย่าร้างรัก
กราบแทบตัก ภักดิ์ครู ผู้โดดเดี่ยว
ก่อนเรือน้อย ลอยหลง ตรงน้ำเชี่ยว
ข้ามธารเปลี่ยว เที่ยวใหม่ อาจไร้เรือ
"มุนีน้อย"
(มอบพิเศษแด่ผู้เป็นคุณครูทุกท่าน ตลอดจน ผู้เป็นศิษย์มีครูทั้งมวล...)
ศิษย์ตัวเล็ก เสกวิชช์ จิตงามหรู
จึงสง่า ค่าสม บรมครู
ศิษย์ควรรู้ ผู้ให้ คือใครกัน
เหนื่อยแสนเหนื่อย เมื่อยล้า น้ำตาตก
ศักดิ์ศรียก อกตั้ง พลังมั่น
ดังเข็นครก ยกฝ่า ภูผาชัน
ครูมิหวั่น ฝันต่อ ถ่อเต็มเกลือ
ยามเจ้าเจ็บ เหน็บหนาว ถึงคราวแย่
ครูต่างแม่ แผ่รัก ประจักษ์เหลือ
มอบห่วงใย ไออุ่น คอยจุนเจือ
หวังทุกเมื่อ เผื่อว่า ถ้าเจ้าโต
หากเปรียบศิษย์ ติดหล่ม จมโคลนปรัก
ครูจะตัก ซักอาบ คราบเหม็นโฉ่
ร่อนกรวดทราย คล้ายหิน ถวิลโซ
จนผุดโผล่ โก้หรู ดูเป็นทอง
หากเปรียบศิษย์ ชิดดาว สกาวแสง
ครูจะแบ่ง แรงใจ มิให้หมอง
ช่วยส่งเสริม เติมแสง แห่งลำยอง
คอยสอดส่อง มองเจ้า เฝ้ายลยิน
มิอยากเทียบ เปรียบครู คู่เรือจ้าง
อาจถูกบ้าง บางแง่ ถ้าแลสิ้น
จะส่งเจ้า เข้าฝั่ง ดังเคยชิน
มิถวิล สินจ้าง แม้ตางค์เดียว
หากลูกศิษย์ คิดบ้าง อย่าร้างรัก
กราบแทบตัก ภักดิ์ครู ผู้โดดเดี่ยว
ก่อนเรือน้อย ลอยหลง ตรงน้ำเชี่ยว
ข้ามธารเปลี่ยว เที่ยวใหม่ อาจไร้เรือ
"มุนีน้อย"
(มอบพิเศษแด่ผู้เป็นคุณครูทุกท่าน ตลอดจน ผู้เป็นศิษย์มีครูทั้งมวล...)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
