ณ ที่ใดมีดาวพราวพรายอยู่
เราต่างรู้ใจสองดวงแสนห่วงหา
ถึงห่างไกลเหมือนใกล้ในสายตา
ทุกเวลาเว้าวอนจนค่อนคืน
หามีใครเหมือนเราเฝ้าแนบชิด
ทุกจุมพิตลาจากยากต้องฝืน
รุ่งวันใหม่สมหวังรักยั่งยืน
ในยามตื่นสองหัวใจใกล้ชิดกัน
ดาวอาชาไนย
คืนดาวหม่น บนฟ้า ใจล้านัก
ไร้เชื่อมชัก ถักทอ ยิ่งท้อหวั่น
ขาดแม่สื่อ ถือใจ ใยสัมพันธ์
ต้องจาบัลย์ ฝันจาง คว้างฤดี
แม้คืนใด ไร้ดาว พร่างพราวฟ้า
ถึงอุรา อ่อนแรง แสงริบหรี่
บันดาลใจ ให้สุข ทุกนาที
รู้ยังมี พี่"ดาว" เฝ้าห่วง"ดิน"
ไร้เชื่อมชัก ถักทอ ยิ่งท้อหวั่น
ขาดแม่สื่อ ถือใจ ใยสัมพันธ์
ต้องจาบัลย์ ฝันจาง คว้างฤดี
แม้คืนใด ไร้ดาว พร่างพราวฟ้า
ถึงอุรา อ่อนแรง แสงริบหรี่
บันดาลใจ ให้สุข ทุกนาที
รู้ยังมี พี่"ดาว" เฝ้าห่วง"ดิน"
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
