เมฆครึ้มฟ้าครวญครางเหมือนนางเรียก
พี่ยืนเปียกคอยนางช่างน่าขำ
แสงสว่างกลางเวหาครามืดดำ
สร้างรอยช้ำย้ำเตือนเริ่มเลือนลาง
เกิดปัญหาฟ้ามืดมนพี่ทนทุกข์
ไร้ความสุขนั่งสับสนจนฟ้าสาง
ไร้คู่คิดมิตรแท้แม่นวลนาง
นั่งฝันค้างครวญหาพาตรมตรอม
น้องสวยกายใจเจ้าดำทำพี่เศร้า
แสนปวดร้าวหมองหม่นจนผ่ายผอม
ทุกข์ระทมขมขื่นฝืนใจยอม
แม่เนื้อหอมเปลี่ยนเหมือนฟ้ายอดยาใจ
ริน ดอนบูรพา
๑๑ ก.ค.๕๖
พี่ยืนเปียกคอยนางช่างน่าขำ
แสงสว่างกลางเวหาครามืดดำ
สร้างรอยช้ำย้ำเตือนเริ่มเลือนลาง
เกิดปัญหาฟ้ามืดมนพี่ทนทุกข์
ไร้ความสุขนั่งสับสนจนฟ้าสาง
ไร้คู่คิดมิตรแท้แม่นวลนาง
นั่งฝันค้างครวญหาพาตรมตรอม
น้องสวยกายใจเจ้าดำทำพี่เศร้า
แสนปวดร้าวหมองหม่นจนผ่ายผอม
ทุกข์ระทมขมขื่นฝืนใจยอม
แม่เนื้อหอมเปลี่ยนเหมือนฟ้ายอดยาใจ
ริน ดอนบูรพา
๑๑ ก.ค.๕๖