ณ ดินแดนแสนเศร้าฉันเหงาหงอย
จะเฝ้าคอยคนไกลทำไมหนอ
ใครนะบอกออกคำทักรักต้องรอ
กี่ชาติต่อมาจบจึงพบกัน
ณ ที่นี่มีเพียงดาวหนาวเย็นเยียบ
มิอยากเปรียบสิ่งใดหัวใจฝัน
เมื่อไหร่หนอทอแสงแห่งตะวัน
ส่งเธอฉันอบอุ่นใจใกล้ใกล้กาย
ณ ที่นั่นฉันครวญหาอุราหม่น
ฟ้าเบื้องบนดลจิตอย่าคิดหน่าย
ขอเพียงหลับตาลงคงสบาย
ความเหงาคลายฉันอยู่ข้างมิห่างเธอ
---กังวาน---
จะเฝ้าคอยคนไกลทำไมหนอ
ใครนะบอกออกคำทักรักต้องรอ
กี่ชาติต่อมาจบจึงพบกัน
ณ ที่นี่มีเพียงดาวหนาวเย็นเยียบ
มิอยากเปรียบสิ่งใดหัวใจฝัน
เมื่อไหร่หนอทอแสงแห่งตะวัน
ส่งเธอฉันอบอุ่นใจใกล้ใกล้กาย
ณ ที่นั่นฉันครวญหาอุราหม่น
ฟ้าเบื้องบนดลจิตอย่าคิดหน่าย
ขอเพียงหลับตาลงคงสบาย
ความเหงาคลายฉันอยู่ข้างมิห่างเธอ
---กังวาน---
ณ.แดนดิน ถิ่นภูธร นครชัยศรี
ความรู้สึก ที่ดี ยัง..มีเสมอ
ส่งสู่ผ่าน ม่านฟ้า พาหาเธอ
ท่วมท้นเอ่อ เปรอปรน ถึงคนไกล
นานมากนัก จากกัน มีหวั่นจิต
เฝ้าครุ่นคิด เสมอ เธออ่อนไหว
จะหักเห เรรวน ปั่นป่วนไป
เกรงสนิท ชิดสาวใด ใจก็บิน
ความรู้สึก ที่ดี ยัง..มีเสมอ
ส่งสู่ผ่าน ม่านฟ้า พาหาเธอ
ท่วมท้นเอ่อ เปรอปรน ถึงคนไกล
นานมากนัก จากกัน มีหวั่นจิต
เฝ้าครุ่นคิด เสมอ เธออ่อนไหว
จะหักเห เรรวน ปั่นป่วนไป
เกรงสนิท ชิดสาวใด ใจก็บิน
"ดิน"