หยาดน้ำใส ไหลหยด รดดวงหน้า
ปวดอุรา พาหม่น เกินทนไหว
โอ้ความรัก หลอกเช่น เล่นกับไฟ
ลุกลามไป ไหม้จินต์ ถวิลครวญ
สะอื้นอ้อน ค่อนคืน ดึกดื่นคิด
พรหมลิขิต หรือกรรม จำไห้หวน
กอดหมอนข้าง ร้างตรม ขมเซซวน
รักเรรวน ด่วนลี้ หนีหลบมุม
จึงเปลี่ยวกาย หน่ายแหนง ทุกแลงหมอง
รักหวังปอง ครองคู่ ดูยิ่งกลุ้ม
รักสลาย กลายไป ใจร้อนรุม
มรสุม รักแรก แหลกยับเยิน
พันทอง
๑๑/๐๗/๕๖
ใบไม้..สายลม
อรุณรุ่ง พรุ่งนี้ ยังมีหวัง
ปลุกภวังค์ จิตต์ตก ระหกเหิน
ตะวันแจ้ง แสงจ้า กล้าเผชิญ
สูดลม..เดิน ปล่อยปลด ระทดระทวย
ใบไม้อ่อน.. เขียวลออ ล้อลมผ่าน
งามตระการ แน่นเหนียว เรียวใบสวย
ลมรำเพย เชยชื่น ระรื่นรวย
ระบัดด้วย กิ่งทอด ชูยอดใบ
ใบไม้อ่อน.. แรกผลิ ปริยอดเด่น
เจ้าเคยเป็นตัวเจ้าเนานานไหม
ยามสายลม พัดพลิ้ว เจ้าปลิวไป
ยามลมไกว ปลิดพับ ยับลงดิน
ใบไม้แก่.. แผ่ใย ร่มใบอุ่น
สายลมกรุ่น โอบเอื้อ เผื่อแผ่สิ้น
ต้านคลื่นลม แคล้วคลาด ทุกข์ราดริน
สุขถวิล ดังที่หวัง ยัง.. ร่มเย็น.
พี.พูนสุข
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖
อรุณรุ่ง พรุ่งนี้ ยังมีหวัง
ปลุกภวังค์ จิตต์ตก ระหกเหิน
ตะวันแจ้ง แสงจ้า กล้าเผชิญ
สูดลม..เดิน ปล่อยปลด ระทดระทวย
ใบไม้อ่อน.. เขียวลออ ล้อลมผ่าน
งามตระการ แน่นเหนียว เรียวใบสวย
ลมรำเพย เชยชื่น ระรื่นรวย
ระบัดด้วย กิ่งทอด ชูยอดใบ
ใบไม้อ่อน.. แรกผลิ ปริยอดเด่น
เจ้าเคยเป็นตัวเจ้าเนานานไหม
ยามสายลม พัดพลิ้ว เจ้าปลิวไป
ยามลมไกว ปลิดพับ ยับลงดิน
ใบไม้แก่.. แผ่ใย ร่มใบอุ่น
สายลมกรุ่น โอบเอื้อ เผื่อแผ่สิ้น
ต้านคลื่นลม แคล้วคลาด ทุกข์ราดริน
สุขถวิล ดังที่หวัง ยัง.. ร่มเย็น.
พี.พูนสุข
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖