ประดับองค์ทรงเสื้อกล้ามงามหมดจด
มองแบบบทรุ้งแผ่แง่เขาหิน
เกาะหลังข้ามมหาสมุทรกอดมุจลินทร์
เห็นยุพินพันทองนั่งมองฟ้า
ธรรมชาติงามหมดกำหนดอร่าม
ไม่เกรงขามมนุษย์หรือหินผา
ลองชะแง้แลดูหอยปูปลา
ล่องใต้ข้าวในนาหาไส้เดือน
ร้องเอ่ยคำทำนองสนองปาก
บอกฝังฝากว่าข้าจะคลาเคลื่อน
เข้ามาเยี่ยมบ้านกลอนที่เคยเยือน
ผิดพลาดเตือนนะพี่น้องขอร้องรำ...นะคับนะ
มองแบบบทรุ้งแผ่แง่เขาหิน
เกาะหลังข้ามมหาสมุทรกอดมุจลินทร์
เห็นยุพินพันทองนั่งมองฟ้า
ธรรมชาติงามหมดกำหนดอร่าม
ไม่เกรงขามมนุษย์หรือหินผา
ลองชะแง้แลดูหอยปูปลา
ล่องใต้ข้าวในนาหาไส้เดือน
ร้องเอ่ยคำทำนองสนองปาก
บอกฝังฝากว่าข้าจะคลาเคลื่อน
เข้ามาเยี่ยมบ้านกลอนที่เคยเยือน
ผิดพลาดเตือนนะพี่น้องขอร้องรำ...นะคับนะ
ผิดพลาดพลั้ง นั่งเบลอ เผลอย้อนยอก
นึกไม่ออก บอกใบ้ ใจกระหน่ำ
มองฟ้าสวย กรวยรุ้ง พุ่งประจำ
ทิวาดำ ค่ำแล้ว จำแจวลา
เสียงไก่ขัน กระชั้นถี่ ฤดีจบ
ตะวันพลบ หลบลง ตรงหน้าผา
ริ่งเรไร เร้าร้อง ก้องพนา
สกุณา ถลาว่อน ร่อนคืนรัง
เหลือบเห็นเงา ตะคุ่ม เดินดุ่มเข้า-
เสื้อกล้ามเก่า ขาดแหว่ง แล่งถึงหลัง
เหลือแต่แขน วิ่นเว้า เศร้าใจจัง
มองคล้ายดั่ง เนินจำราย ชายรูปงาม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
