ประหลาดฝัน นั้นมี พี่ทุกครั้ง
คนข้างนั่ง คอยอ้อน ป้อนด้วยมือ
"ดิน"
นั่งเตรียมป้อน ช้อนหน้า อ้าปากกว้าง
ซ้ายจับคาง ตักแกง แสร้งไขสือ
งับลงหนีบ รีบหม่ำ ทำตาปรือ
ครางฮือฮือ ขอเพิ่ม เติมไวไว
ประคองแก้ว แล้วส่ง ตรงของหวาน
หลังอิ่มทาน น้ำเล็ด เช็ดปากให้
กำมือหุบ ทุบหลัง ลมคลั่งใน
นวดบ่าไหล่ ต้นแขน แฟนเบาเบา
เสียงจิ้งหรีด เรไร นกไพรร้อง
นั่งนอกห้อง รับลม ชมจันทร์เจ้า
สะดุ้งตื่น ตกใจ ไม่เห็นเงา
จนรุ่งเช้า เรียกหา ว่า..ดิน..ดิน
รพีกาญจน์