(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
"สมี"
เรื่องราวสมีอุตริอ้าง วะกระจ่างประหนึ่งเธียร
อวดตนวิมุตชิพะมิเวียน สละมูละตัณหา
คนส่วนหนึ่งถูกสมีหลอกก็เพราะ...
เชื่อใดมิใช้พิเคราะห์กระบวน ตริและทวน ณ สัจจา
มืดมนพิกละนยนา สรดับพิการกรรณ
สมมุติ, วิมุติวิปลาส สติคลาดสมองตัน
เชื่อคนมิเชื่อวจนะธรรม์ พระสุคต ธ ตรัสสอน
แม้แต่กถาพระชินสี- หมุณีคุณากร
ใช่เที่ยงเสมอนิรันดร เพราะวะกาละผันแปร
องค์ใดจะใกล้พระอรหันต์ วัตระนั้นสำคัญแท้
ต้องเพียรถนอมพิสุทธิ์แด กวะชั่วชิวาตน
มรรคาพิสูจน์อัศวชาติ ทิวะมาสะผลัดวน
กาลเคลื่อนพิสูจน์นฤกมล ทินะหนึ่งประจักษ์มาน
ชาวพุทธประสงคะหฤทัย วะจะได้กระทำทาน
กับสงฆะผู้ลุนิรพาณ จิตะหมายอนันต์บุญ
ถูกโลภะกั้นกมลใน พิศะไหน ฤ เป็นคุณ
หมายใดทุศีลก็วทะสุน- ทระพจนะขอเอา
จนรวยทะลักทะลุสยาม ก็เพราะความหทัยเบา
ต่างเชื่อกระแสพจนะเดา บ่มิตรึกประมวลสาร (๖๐๙)
ศรีเปรื่อง
๘ ก.ค. ๒๕๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 08:43:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ (อ่าน 209379 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: