Re: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 08:43:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ  (อ่าน 209379 ครั้ง)
ศรีเปรื่อง
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 220
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 371


ข้าพเจ้าเพียงใช้บทกวี...เพื่อหย่อนฤดี


« เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2013, 06:50:PM »

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)

"สมี"


เรื่องราวสมีอุตริอ้าง                   วะกระจ่างประหนึ่งเธียร                                                       
อวดตนวิมุตชิพะมิเวียน                สละมูละตัณหา

คนส่วนหนึ่งถูกสมีหลอกก็เพราะ...

เชื่อใดมิใช้พิเคราะห์กระบวน         ตริและทวน ณ สัจจา
มืดมนพิกละนยนา                     สรดับพิการกรรณ

สมมุติ, วิมุติวิปลาส                   สติคลาดสมองตัน
เชื่อคนมิเชื่อวจนะธรรม์               พระสุคต ธ ตรัสสอน

แม้แต่กถาพระชินสี-                   หมุณีคุณากร
ใช่เที่ยงเสมอนิรันดร                   เพราะวะกาละผันแปร

องค์ใดจะใกล้พระอรหันต์              วัตระนั้นสำคัญแท้
ต้องเพียรถนอมพิสุทธิ์แด              กวะชั่วชิวาตน

มรรคาพิสูจน์อัศวชาติ                  ทิวะมาสะผลัดวน
กาลเคลื่อนพิสูจน์นฤกมล              ทินะหนึ่งประจักษ์มาน

ชาวพุทธประสงคะหฤทัย               วะจะได้กระทำทาน
กับสงฆะผู้ลุนิรพาณ                     จิตะหมายอนันต์บุญ

ถูกโลภะกั้นกมลใน                      พิศะไหน ฤ เป็นคุณ
หมายใดทุศีลก็วทะสุน-                 ทระพจนะขอเอา

จนรวยทะลักทะลุสยาม                  ก็เพราะความหทัยเบา
ต่างเชื่อกระแสพจนะเดา                บ่มิตรึกประมวลสาร        (๖๐๙)

ศรีเปรื่อง
๘ ก.ค. ๒๕๕๖

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, ตรีประภัสร์ โสม

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s