เหม่อมองฟ้า หน้าฝน ระคนเศร้า
เมฆสีเทา เงาดำ ทำฉันหมอง
ฤาฟ้าเจ็บ เก็บแสง แห่งสีทอง
เปลี่ยนมาลอง ปองดำ สีคล้ำแทน
กลั่นราคี ที่เห็น เป็นฟ้าร้อง
จนกึกก้อง ท้องธาร วิมานแถน
แล้วหลั่งฝน หล่นพรำ ระกำแกน
จนนองแน่น แดนดิน ถิ่นสุธา
ถามอัมพร วอนตอบ ขอบใจนัก
เจ้าอกหัก รักบิ่น หรือสิ้นท่า
จึงหลั่งน้ำ ทำฝน ชลนา
เป็นน้ำตา อาลัย ฤทัยดวง
แล้วยังร้อง ก้องหล้า เป็นฟ้าฟาด
คล้ายอนาถ ขาดใจ ในสิ่งหวง
บอกหน่อยเถิด เปิดเผย เอ่ยคำทวง
ฟ้าอย่าลวง ปวงข้า พาระแวง
ฟ้ายิ่งใหญ่ ไยหมอง จนร้องพล่าม
โอ้ฟ้างาม ยามหวั่น ยังกรรแสง
เราเป็นคน บนดิน คงสิ้นแรง
มิอาจแบ่ง แข็งใจ ไว้สู้ทน
"มุนีน้อย"
เมฆสีเทา เงาดำ ทำฉันหมอง
ฤาฟ้าเจ็บ เก็บแสง แห่งสีทอง
เปลี่ยนมาลอง ปองดำ สีคล้ำแทน
กลั่นราคี ที่เห็น เป็นฟ้าร้อง
จนกึกก้อง ท้องธาร วิมานแถน
แล้วหลั่งฝน หล่นพรำ ระกำแกน
จนนองแน่น แดนดิน ถิ่นสุธา
ถามอัมพร วอนตอบ ขอบใจนัก
เจ้าอกหัก รักบิ่น หรือสิ้นท่า
จึงหลั่งน้ำ ทำฝน ชลนา
เป็นน้ำตา อาลัย ฤทัยดวง
แล้วยังร้อง ก้องหล้า เป็นฟ้าฟาด
คล้ายอนาถ ขาดใจ ในสิ่งหวง
บอกหน่อยเถิด เปิดเผย เอ่ยคำทวง
ฟ้าอย่าลวง ปวงข้า พาระแวง
ฟ้ายิ่งใหญ่ ไยหมอง จนร้องพล่าม
โอ้ฟ้างาม ยามหวั่น ยังกรรแสง
เราเป็นคน บนดิน คงสิ้นแรง
มิอาจแบ่ง แข็งใจ ไว้สู้ทน
"มุนีน้อย"