ขอเธอ . .. อย่าหันหลังให้
ตอนที่ฉันต้องการกำลังใจที่สุด
ถึงไม่ได้ช่วยออกแรงฉุด
แต่ก็อย่าหยุด . . . เป็นแรงใจ
เหมือนอยู่ตัวคนเดียว . . บนโลกใบนี้
โลกกว้างเกินกว่าที่ . .. จะเดินลำพังได้
ฉันไม่รู้ . . ว่าจะยิ้มสู้ได้อย่างไร
ในเมื่อสิ่งที่ฝันยังห่างไกล . ..
และคนที่เคยเป็นกำลังใจ . . กลับหมางเมิน~*
ถ้าฉันทำอะไรผิดไปบ้าง
อยากให้ทำใจเป็นกลาง . . . และรับฟังเหตุผล
ฉันไม่ใช่เทวดาหรือนางฟ้าจากเบื้องบน
การตัดสินใจบางหน . .. จึงผิดไป
ถ้าฉันพูดอะไรผิดไปบ้าง
อย่าลงโทษด้วยการเมินหมาง . .. ได้ไหม?
ถ้าเธอ . . ไม่รับฟังฉันด้วย "หัวใจ"
โลกนี้ก็คงไม่มีใคร . .. เข้าใจฉันเลย~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
