ช่างหวนหอมตอมเต็มลิ้มเล็มรอบ
ดุจผมชอบมอบใจภักดิ์รักเห็บเหา
สาวชัยศรีมีเสน่ห์เท่ห์ไม่เบา
ชายรุมเร้าเอาใจให้เลือกชม
ยืนเรียงรายชายตาอุราหวัง
เคียงร้อยชั่งนั่งชิดสนิทสนม
เทน้ำหอมย้อมร่างหยดพร่างพรม
กลิ่นทวนลมคละคลุ้งกันนุงนัง
น้ำอบไทยไหลวนปนชาแนล
ช่างหอมแค่นแสนสับสนเหมือนมนต์ขลัง
สาวชัยศรีหนีไม่พ้นมนต์จังงัง
แม่ร้อยชั่งนั่งนึกรำลึกตรอง
จะเลือกใครใจลังเลเสน่หา
ล้วนต้องตายาหยีไม่มีสอง
นั่นก็ดีนี่ก็เด็ดทั้งเพชรทอง
รักพี่ชายเสียดายน้องจะหมองตรม
โยนมาลัย(รถยนต์)ใส่พ่อกลัวคอหัก
ต้องโทษหนักจักติดคุกไม่สุขสม
ปั่นหัวก้อยทอยเหรียญเอียนอารมณ์
ให้ระทมขมจิตคิดการกล
แล้วฉับพลันทันทีเหมือนผีเข้า
ยันยีเยาเป้ายิ้งฉุบสรุปผล
อันผู้ใดใครชนะปะทะชน
รับมานมนคนงามนาม"น้องดิน"
--บูรพาฯ--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
