(อ้างอีกแล้ว)
...คืนที่ฝนหลบฟ้าซ่อนหนาวเหน็บ
หนุ่มแปลบเจ็บดื่มเหล้าเศร้าหนักหนา
อารมณ์ค้างน้ำแข็งและโซดา
อีกกับแกล้มพร่องลาไม่เหลือกิน...
…แม้โซดาน้ำแข็งหมดสิ้นถ้วน
ใจมิท้อคร่ำครวญฟูมฟายถวิล
ก้มหน้าจิบเพียวเพียวด้วยเคยชิน
ขอรักเหล้าตราบสิ้นตับไม่วายฯ...
555555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
***ขอล้อกระทู้ “หญิงแก้ว” หน่อยจ้า หวังว่าคงให้อำไพด้วยความเคารพ***
สนอง เสาทอง
หนุ่มจิบเหล้า เศร้าปลอบ ไยชอบดื่ม
ใฝ่จะลืม เรื่องทุกข์ หวังสุขง่าย
ให้ใจต้อง น่าหวั่น อันตราย
รอตับวาย อย่างเดียว น่าเสียวจัง...
...เหล้าน้ำแข็ง โซดา หามาพร้อม
ดื่มเพื่อย้อม อารมณ์ ขมขื่นสั่ง
รัตน์วดี มิห้าม จะตามฟัง
ยามพี่นั่ง คร่ำครวญ จะชวนคุย...
หญิงแก้ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
