แผ่วคำขานผ่านจักษุทะลุสมอง
ส่งคำประคองเคียงกายให้หายประหวั่น
ประจงรับมือนางวางบนอุระพลัน
เสมอสมานแผลช้ำนั้นพอผ่อนปรน
ความเปล่าเปลี่ยวเดียวดายมีได้มิเว้น
เก็บซ่อนเร้นก็กลับกลายมิวายสับสน
วางทุกข์สุขทุกอย่างให้ห่างกมล
ตัดเศร้าหมองทิ่งหม่นรับรู้สู้ด้วยกัน
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 04:52:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ......ขอเพียงหนึ่งใคร...ที่เข้าใจใน..ตัวฉัน (อ่าน 3463 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: