แม้คืนวัน ผันเคลื่อน เลื่อนลอยลด
ธาราคต เคี้ยวโค้ง ยังคงหวาน
ฟ้าสะเทือน เลื่อนลั่น ไปวันวาน
แต่ดวงมาน ขานขับ กลับรวยริน
รักหอมหวน อวลอึง คะนึงนึก
ความรู้สึก สอดส่าย มิวายถวิล
ตราบภมร ชอนไช ไม่ราคิน
แม้ไร้สิ้น กลิ่นบุปผา ผกากรอง
ยังคงรัก ปักตรึง ขึงเข้าแนบ
ยังคงแอบ ไออุ่น ละมุนสอง
ยังเฝ้าครวญ รำพึง ซึ้งใฝ่ปอง
ยังจะรอ เมียงมอง ครองเคียงเธอ
แม้คืนวัน ผันเคลื่อน ไม่เลือนหลบ
จักขอพบ ประสพพลัน วันเสนอ
ดั่งภมร คู่บุปผา คราแรกเจอ
เฝ้าละเมอ ฝันฝาก ซากรอยใจ
พันทอง
๖/๐๗/๕๖