เป็นบุปผา หน้าแล้ง ใบแห้งเฉา
โดนแดดเผา เข้าใส่ ไหม้ผุกร่อน
ภมรหมู่ รู้ทาง ต่างบินจร
แม้จะอ้อน ออดเอ่ย มิเชยชม
เป็นบุปผา หน้าหนาว พราวฟ้ากว้าง
ทนอยู่อย่าง อ้างว้าง ร้างคู่สม
เย็นยะเยียบ เงียบหาย คล้ายสายลม
อกตรอมตรม ขมเผื่อน เลือนลับไป
เป็นบุปผา หน้าฝน บนชื่นฉ่ำ
โดนกระหน่ำ น้ำเจิ่ง ระเริงไหว
แม้ชูช่อ ล้อภมร มาชอนไช
แต่ด้วยไร้ กลิ่นกรุ่น จึงขุ่นเคือง
เป็นบุปผา หน้าไหน ให้เจ่าจุก
ระทมทุกข์ ซุกเศร้า เฝ้าปลดเปลื้อง
ละอองไอ ไหลหลั่น หวั่นนองเนือง
ล้วนหลากเรื่อง เนื่องนับ ปรับดวงจินต์
พันทอง
๕/๐๗/๕๖