พอมาถึงจุดนี้ที่ไม่ลวง
ที่เคยห่วงเริ่มโล่งโปร่งหวิวหวิว
ความหนักใจลอยคว้างอย่างเมฆปลิว
เริ่มชิวชิวผิวปากฝากลมไป
วานบอกถึงคนดีที่ตรงนั้น
บอกว่าฉันนั่งมองท้องฟ้าใส
มองเห็นเธอเอกเขนกบนเมฆไกล
เห็นหัวใจน่ารักสักร้อยดวง
.... กว่าจะลงกลอนได้ เล่นเอามึนงงเล็กน้อยสำหรับมือใหม่น่ะครับ อิๆ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
