[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

(อย่าคิดมาก อยากแซว ปกติคนสวยๆ
เขาก็ไม่อยากพูดด้วย เลยไปไม่ถูก)
..............
เป็นเงาะป่าน่าขำดำทั้งร่าง
มีคนจ้างออกงานนั้นบ่อยนี่
งานกาชาดเทศกาลประจำปี
หลายวันมีนางน้องจ้องแอบดู

เธองามจริงยิ่งพิศจิตลุ่มหลง
นวลอนงค์ยิ้มให้สนใจอยู่
คนเงาะแท้จากป่าน่าจะรู้
จึงไร้คู่ใช่พระสังข์เนื้อดั่งทอง

แต่ยามใดหล่อนหายไม่เห็นหน้า
เศร้าอุราครุ่นคิดจิตหม่นหมอง
คงขาดเธอไม่ได้ใจหวังปอง
ขอแค่มองสร้างฝันนั้นเพียงพอ

หากเธอเป็นนางไม้อยู่ในป่า
จะขอเป็นเทพา-รักษ์ซิหนอ
เจ้าสถิตย์ต้นพะยูงหรือต้นยอ
ใครมารอตัดลักหักคอตาย

หากเจ้าเป็นกระสือเลื่องลือนั้น
ตัวของฉันเป็นกระหังดั่งใจหมาย
จะคอยแกะแหลมหนามตามร่างกาย
คนใจร้ายดักวางข้างรั้วเรือน

หากเจ้าเป็นผีขนุนอุ่นใจนัก
มีคนรักคณานับพร้อมกับเพื่อน
จะขอเป็นต้นมะขามให้ไม่แชเชือน
จะคอยเตือนใกล้สว่างต่างหายพลัน

หากเจ้าเป็นแม่นากต้องพรากผัว
อยู่กับเหย้าเข้าครัวเลี้ยงลูกนั่น
จะขอเป็นนายมากรักผูกพัน
รอถึงวันว่างรบครบไม่นาน

หากเจ้าเป็นกองกอยคอยหนองน้ำ
ทุกคืนค่ำจับปลาเป็นอาหาร
จะเป็นชาวประมงลงลำธาร
ปลาว่ายผ่านจับให้เจ้าได้กิน

แต่วันนี้ตัวข้าน่าอนาถ
เพราะเพื่อนขลาดเบื่อหน่ายหายหมดสิ้น
โรคประสาทกำเริบมาน้ำตาริน
มาผิดถิ่นหมอไม่รู้อยู่ที่ใด.

นพ
3ก.ค.56