เขียนส่งท้ายสายสมรก่อนอำลา... 
ถึงกล่าวไปให้ลำบากเพราะปากหญิง
ราวกับปลิงสิงสู่อยู่ไฉน
ประณามกล่าวเช้าค่ำอยู่ร่ำไป
อยู่หนใดไม่เว้นเหมือนเช่นปลิง
กล่าวสะกิดนิดหน่อยคอยจับผิด
อำมหิตจิตฤดีเหมือนผีสิง
ถึงยอมแล้วแก้วตายังว่าติง
กลัวจริงจริงหญิงก้อยคอยรังควาน
จะขอหลบจบหายวายชีวาตม์
คงแคล้วคลาดนาฏน้อยคอยหักหาญ
โอ้ชาตินี้พี่ขอพรากจากนงคราญ
จำประหารผลาญชีพชนม์ใต้ต้น...ผักชี(บ๊าย-บาย)
--บูรพาฯ--
เข็ดแล้วจริงๆ น้องหญิงก้อย
ถึงกล่าวไปให้ลำบากเพราะปากหญิง
ราวกับปลิงสิงสู่อยู่ไฉน
ประณามกล่าวเช้าค่ำอยู่ร่ำไป
อยู่หนใดไม่เว้นเหมือนเช่นปลิง
กล่าวสะกิดนิดหน่อยคอยจับผิด
อำมหิตจิตฤดีเหมือนผีสิง
ถึงยอมแล้วแก้วตายังว่าติง
กลัวจริงจริงหญิงก้อยคอยรังควาน
จะขอหลบจบหายวายชีวาตม์
คงแคล้วคลาดนาฏน้อยคอยหักหาญ
โอ้ชาตินี้พี่ขอพรากจากนงคราญ
จำประหารผลาญชีพชนม์ใต้ต้น...ผักชี(บ๊าย-บาย)
--บูรพาฯ--
เข็ดแล้วจริงๆ น้องหญิงก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
