เผอิญมัน...โดนใจ...จึงไหลพรวด
เป็นเรื่องปวด...ในจินต์...อินถึงก้น-
บึ้งดวงแด...แต่ครั้ง...ยังเยาว์ชนม์
กถาบ่น...จึ่งถั่ง...ดั่งทะเล
ต้องเหยียบหัว...ใครใคร...เพื่อไขว่คว้า
เข้าสถา-...บันดัง...ฟังแล้วเท่ห์
เพื่อพ่อแม่...ลุงป้า...ได้ฮาเฮ
เอาไปเก...อวดโอ้...โชว์เพื่อนพ้อง
เอ็นทรานซ์ติด...สมดัง...ที่หวังไว้
มิทำให้...ญาติโก...มโนหมอง
ที่สุดได้...ปริญญา...มาครอบครอง
แล้วก็ท่อง...หาแห่ง...แหล่งทำงาน
ต้องแก่งแย่ง...อีกแล้ว...น้องแก้วเอ๊ย
เบื่อจริงเว้ย...แต่ก็มุ...จนลุผ่าน
เมื่อแรกแรก...แสนสนุก...สุขสราญ
พออยู่นาน...ก็เริ่มเห็น...สิ่งเป็นไป
เหมือนสุนัข...ล่าเนื้อ...มาเผื่อเขา
นายกระเป๋า...เต่งตุง...รุ่งถึงไหน
แม้นวันหนึ่ง...เราแก่...ยักแย่วัย
เขาอาจขับ...ผลักไส...มิใยดี
กลับมาถาม...ว่าอะไร...ใจเรามาด
ใช่ปราสาท...วังเด่น...เช่นเศรษฐี
หรือเป็นทรัพย์...มากล้น...ท้นทวี
ตายเป็นผี...ก็ต้องคืน...สู่ผืนดิน
เงินมิใช่...สิ่งค้ำ...นำชีวิต
หากมวลมิตร...ตรองดู...จะรู้สิ้น
ความสุขแท้...นั่นไซร์...ภายในจินต์
แค่มีกิน...พออยู่...อย่าหรูเกิน
ศรีเปรื่อง
๓ ก.ค. ๒๕๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 01:06:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เห็นด้วยไหมเอ่ย....?? (อ่าน 4514 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: