ตามประสา หญ้าต่ำ มิล้ำค่า
ปรารถนา เพียงดิน จินต์สิงสุง
มิอาจเอื้อม คว้าดาว หรือราวรุ้ง
มิหอมฟุ้ง ดั่งผกา ต้องตาใคร
ภาณุมาศ สาดส่อง ต้องปะทะ
ละอองคละ ละลม พรมไสว
หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ห่มดอกใบ
ก็อุ่นไอ ได้เอื้อ คอยเจือจุน
โดนเหยียบย่ำ ช้ำหม่น ทนเสมอ
มิเผยอ เลอค่า คว้าไออุ่น
เพียงเศษหยาด น้ำใส ผู้ใจบุญ
ต่ำสกุล อย่างหญ้าหนอ ก็พอใจ
ปรารถนา เพียงดิน จินต์สิงสุง
มิอาจเอื้อม คว้าดาว หรือราวรุ้ง
มิหอมฟุ้ง ดั่งผกา ต้องตาใคร
ภาณุมาศ สาดส่อง ต้องปะทะ
ละอองคละ ละลม พรมไสว
หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ห่มดอกใบ
ก็อุ่นไอ ได้เอื้อ คอยเจือจุน
โดนเหยียบย่ำ ช้ำหม่น ทนเสมอ
มิเผยอ เลอค่า คว้าไออุ่น
เพียงเศษหยาด น้ำใส ผู้ใจบุญ
ต่ำสกุล อย่างหญ้าหนอ ก็พอใจ
ดิน+ต้นหญ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
