[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยามดึกดื่นเดือนด้อยหิ่งห้อยหนาว
น้ำค้างพราวราวหญ้ามาเป็นฝอย
ไอละอองฟองหมอกหยอกโปรยปรอย
ใต้ต้นข่อยคอยฝันถึงวันวาน

โอบละมุนอุ่นไอไหล่ทั้งสอง
กอดประคองคล้องเกี่ยวยังเสียวซ่าน
พี่บอกลาไปกรุงมุ่งทำงาน
นี่ก็ผ่านนานปีไร้วี่แวว

ใบข่อยร่วงโรยกราวซบราวหญ้า
อกผวาตารื้นสะอื้นแผ่ว
หรือพี่นั้นปันใจไปอื่นแล้ว
น้องมานแป้วคงแห้วแน่รอแก่ตาย

 

ก้อย

ปลอบหิ่งห้อยก้อยสาวคลายหนาวเหน็บ
หากช้ำเจ็บปวดจินต์จงสิ้นหาย
หลายหลายหลากมากแม้นให้แคลนคลาย
คืนสบายกายเสบยเหมือนเคยเป็น

จะถนอมกล่อมเกลี้ยงช่วยเลี้ยงข่อย
คงมิปล่อยหงอยเหงาเศร้าให้เห็น
หมั่นรดน้ำซ้ำบ่อยข่อยเช้าเย็น
ไม่ว่างเว้นเน้นที่สุดวันหยุดราชการ

พลันร่มข่อยหงอยคืนมาชื่นฝัน
ชี้ชมจันทร์วันเพ็ญลมเย็นหวาน
ทั้งหิ่งห้อยก้อยคืนมาชื่นบาน
สุขสำราญซ่านดวงแดไม่แก่ตาย...

--บูรพาฯ--

ป.ล.ขออนุญาตเจ้าของกระทู้หน่อยครับ...ที่ทนเห็นหิ่งห้อยหนาวไม่ได้-สงสาร