อยากจะภักดิ์รักพี่นี้ได้ไหม
มอบหัวใจของก้อยคอยเห่กล่อม
แม้นพี่ว่างบางใครใจยินยอม
สองแขนพร้อมหรือไม่ใคร่บอกมา
ขอหมอนตักพักเหงาคลายเศร้าหมอง
ใครเจ้าของหรือไม่ไหล่ซ้ายขวา
ก้อยอ้างว้างบางใครใจอ่อนล้า
หากภรรยามิมีตีตราจอง
มอบหัวใจของก้อยคอยเห่กล่อม
แม้นพี่ว่างบางใครใจยินยอม
สองแขนพร้อมหรือไม่ใคร่บอกมา
ขอหมอนตักพักเหงาคลายเศร้าหมอง
ใครเจ้าของหรือไม่ไหล่ซ้ายขวา
ก้อยอ้างว้างบางใครใจอ่อนล้า
หากภรรยามิมีตีตราจอง
ก้อย
แว่วคารมคมคำฉ่ำระรื่น
ไมตรียื่นชื่นใจใคร่สนอง
อกใจสั่นหวั่นฤดีดั่งตีกลอง
กลัวนิ่มน้องลองใจรักไม่จริง
อกจะเศร้าเหงาหงอยละห้อยไห้
ทุ่มเทใจให้สนองตอบน้องหญิง
หวังสนิทชิดแนบเนื้อแอบอิง
มอบทุกสิ่งมิ่งขวัญที่ฉันมี
อยู่ไม่อยู่จู่เพรียกรักเรียกกลับ
ทรวงจะยับนับนานมานหมองศรี
พบมามากจากพิษอิสตรี
แกล้งยวนยีที่สุดนุชลองใจ...
--บูรพาฯ--
หวานละมุน ละไม ใจเต้นถี่
หวานอย่างนี้ ที่เห็น เด่นสดใส
อยากจะขอ หน่อเนื้อ เชื้อผู้ใด
มาหว่านไว้ ใกล้เรือน เป็นเพื่อนกาย
หวานจริงเอย เชยชื่น แสนกลืนกล้ำ
หวานน้ำคำ พร่ำหยด ร้อยพจน์หมาย
ขอเคียงคู่ สู่สอง ปองมิวาย
ฟ้าสลาย ดินถล่ม บ่มรักไว้
หวานชิวหา คราหวน รัญจวนจิต
หวานดั่งฤทธิ์ สิทธิ์ยื่น จะกลืนไหว
แม้นเนาแนบ นอนหนุน อุ่นฤทัย
สี่ห้องให้ ใจชาย หมายกลมเกลียว
พันทอง
[/i][/font][/size][/color]