เรือนไม้ไม่ไร้รัก
@เดือนดวงเรียวเกี่ยวฟ้าขึ้นมาแล้ว
วังเวงแว่วเพลงป่ามาประสาน
ม่านความมืดคลายคลี่ราตรีกาล
เป็นสัญญาณทำนองของค่ำคืน
@กลางป่าใหญ่ไพรกว้างน้ำค้างหนาว
แสงดาวพรายรายฟ้ามาให้ชื่น
วามแสงพร้อยร้อยดวงเหมือนร่วงพื้น
แล้วค่อยกลืนเลือนหายไปปลายฟ้า
@จักจั่นหวั่นหวีดกรีดเสียงก้อง
ใบไม้กรองรองรับน้ำค้างป่า
สายลมหนาวพรูพร่างบางเวลา
ลงโลมไล้ชายคามารำไร
@ฟังเสียงน้ำลำธารประสานสาย
เซาะผืนทรายริมบ้านลานป่าใหญ่
ช่างหนาวนักเกินระงับหลับค้างใจ
เสียงแว่วไหวของลมห่มให้นอน
@ให้คิดถึงความหลังครั้งก่อนนี้
สุขที่มีรินโรยระโหยอ่อน
ฝากความรักความฝันวันอาวรณ์
สู่ดินดอนแมกไม้และสายธาร
@สายหมอกลอยอ้อยอิ่งอย่างนิ่งเงียบ
ตะวันเลียบเนินน้อยลอยขนาน
หวลคิดถึงทุกครั้งยังเนานาน
ทิวาวารสานฝันรอวันคอย
///////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒/๗/๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 09:45:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ความคิดถึง(4) (อ่าน 3695 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: