[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

นิราศสุรินทร์

จำนิราศจากบ้าน         เมืองสุรินทร์
แดนแม่มูลระบิล            ถิ่นช้าง
กัญเกราคู่บุรินทร์         ไม้ดอก
เหนื่อยวิ่งรอกเรื่อยร้าง         เทวษเศร้า

เศร้าเนื่องเหตุพรากแก้ว         ภริยา
จรสู่กรุงเมืองฟ้า            เฟื่องฟุ้ง
งานหน้าที่แบกบ่า            หนักยิ่ง
ใจกริ่งแม่ร่วงรุ้ง            หน่ายเรื้อ

เรื้อรักเคยอุ่นเนื้อ            หอมอวล
ใจระกำโศกสรวล         พร่ำไห้
อาทิตย์หนึ่งย้อนหวน         พร้องคู่
สามกลับอยู่ห่างไร้         แม่ร้าง

ร้างนวลนิ่มแม่แก้ม         ไหมลออ
น้ำเรื่อตาอุ่นคลอ            ปริ่มเบ้า
รถไฟนิ่งจอดรอ            รั้งอยู่
หดหู่ฝืนลาเจ้า            พี่ก้ม

ก้มหน้าแอบซ่อนเศร้า         อาลัย
คิดห่วงเจ้าจอมใจ         เหว่ว้า         
รถไฟเคลื่อนคลาไคล         ชะเง้อส่อง
ใจร่ำร้องอยากคว้า         จูบแก้มบอกลาฯ

***ของผมก็ไม่เกี่ยวกับกระทู้เช่นกัน (อ้างดุลย์ ละมุน...555...หากินอ้างแบบง่ายๆ)

สนอง เสาทอง
1 พ.ค. 56

(อ้างถึง)

***มีหลายๆ คนงง บอกไม่เคยเห็น ลองอ่านดู (แต่มีความต่างเล็กน้อย ประยุกต์เอา)

ที่ราบแล้ง ณ แหล่งลุ่ม

ปลาตี นปีนไต่เต้น         ตมตี น
ตี นเตอะตมจมตี น         ป่ายจ้อง
ปูดำหลับจำศีล         ปาริสุทธิ์
คลื่นไป่ครืนครื้นคล้อง      ขลาดโหม

เหือดโพยมล่มแล้งทั่ว      ทะเลหนาว
หอมกลิ่นโคลนปนคาว      คละคลุ้ง
เวิ้งว้างว่างวายยาว         ยืดเหยียด
ฟ้าจดฟ้าเฟือยฟุ้ง         ฝั่งฝัน

เงียบวันยันค่ำคล้าย      ความตาย
ดึกดื่นดื่นดาวราย         หรี่แล้ง
ตาแห่งห่าโหงพราย      พร่าผุด
อัมหิตโหดเหี้ยมแห้ง      หุ่นผี

เสียงสีเสียงส่ายแสร้ว      ใบสน
เสียงปีศาจสวดมนต์      มี่ซร้อง
เสียงสาปสั่งบังหน         หกคว่ำ
คว่ำบาตรบาปบ้ายต้อง      ติดดิน

อย่ายินอย่ารู้เรื่อง         ใดเลย
สูประชาชนเฉย         ชืดชื้น
เช่นนั้นนั่นเทียวเหวย      หวามนุษย์
กี่ชาติกี่ชั้นตื้น         ต่ำทรามฯ

จาก

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์, ที่ราบแล้ง ณ แหล่งลุ่ม, กวีนิพนธ์รางวัลซีไรต์ ปี 2523 เพียงความเคลื่อนไหว, พิมพ์ครั้งที่ 12, เกี้ยว-เกล้าพิมพการ, กรุงเทพฯ, 2552, หน้า 54-55

***และยังมีอีกหลายบทในเล่มเดียวกันนี้ อาทิ เซ็นซามูไร ๑, ๒ และ ๓