เดินเข้าโรงเรียนทางขวามือจะเป็นพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่หน้าโรงเรียน
ซ้ายมือนั้นเป็นโรงอาหาร หรืออาคาร 5 เดินตรงมาเป็นสวนปาล์มเข้าแถวของเด็กนักเรียนชั้น ม.1
ขวามือนั้นเป็นอาคาร 4 ตึก 4 ชั้น มีหมวดสาระ สังคม ภาษาไทย และภาษาอังกฤษ
ถัดไปเป็นตึกขวางตึก 3 มี 4 ชั้น หน้าอาคาร 3 ยังมีลานอเนกประสงค์อีกด้วย
อาคาร 2 มี 4 ชั้น และยังเป็นห้องของท่านผู้อำนวยการของโรงเรียน
ส่วนหน้าเสาธงมีสนามหญ้าไว้สำหรับเล่นกีฬาต่างๆ
อาคาร 1 เป็นห้่องสมุดห้องคอม เดินตรงมาจากอาคาร 5 เป็นลานไทรไว้นั่งพักผ่อนหย่อนใจสำหรับนักเรียนทุกชั้น
ถัดมาซ้ายมือเป็นอาคาร 6 คืออาคารดนตรีไทย สากล ด้านขวามือเป็นอาคารวณี และ อาคารของนักเรียนชั้น ม.6
เดินมาเรื่อยๆจะเป็นโรงยิมสร้างใหม่ ไว้สำหรับนักเรียนที่ต้องการออกกำลังกาย เล่นกีฬา
ซ้ายมือนั้นเป็นโรงอาหาร หรืออาคาร 5 เดินตรงมาเป็นสวนปาล์มเข้าแถวของเด็กนักเรียนชั้น ม.1
ขวามือนั้นเป็นอาคาร 4 ตึก 4 ชั้น มีหมวดสาระ สังคม ภาษาไทย และภาษาอังกฤษ
ถัดไปเป็นตึกขวางตึก 3 มี 4 ชั้น หน้าอาคาร 3 ยังมีลานอเนกประสงค์อีกด้วย
อาคาร 2 มี 4 ชั้น และยังเป็นห้องของท่านผู้อำนวยการของโรงเรียน
ส่วนหน้าเสาธงมีสนามหญ้าไว้สำหรับเล่นกีฬาต่างๆ
อาคาร 1 เป็นห้่องสมุดห้องคอม เดินตรงมาจากอาคาร 5 เป็นลานไทรไว้นั่งพักผ่อนหย่อนใจสำหรับนักเรียนทุกชั้น
ถัดมาซ้ายมือเป็นอาคาร 6 คืออาคารดนตรีไทย สากล ด้านขวามือเป็นอาคารวณี และ อาคารของนักเรียนชั้น ม.6
เดินมาเรื่อยๆจะเป็นโรงยิมสร้างใหม่ ไว้สำหรับนักเรียนที่ต้องการออกกำลังกาย เล่นกีฬา
โอ้คิดไป ใจหาย ไม่วายห่วง
เมื่อความรัก เร้ารุม เข้าสุมทรวง
ดั่งแดดวง จะขาด อนาถใจ
ช่างกระไร ไหนเลย เคยโทรหา
ทุกวันมา นั่งเฝ้า เอาใจใส่
แต่วันนี้ พี่ยา มาเปลี่ยนไป
หรือมีใคร แทรกกลาง ระหว่างเรา
ผ่านประตู โรงเรียน ใจเจียนขาด
โอ้อนาถ ช้ำตรม ระทมเศร้า
คิดถึงพี่ เหลือทน คนมีเครา
เคยมาเฝ้า น้องยา หน้าโรงเรียน
ผ่านองค์พระ กรก้ม ประนมไหว้
ปกป้องภัย ให้สถาน เราอ่านเขียน
ดั่งร่มโพธิ์ ร่มไทร ให้พากเพียร
มีธูปเทียน ดอกไม้ ไว้บูชา
ดั่งไข้จับ สับสน ระคนเศร้า
เมื่อเดินเข้า โรงอาหาร อาคารห้า
นั่งโต๊ะว่าง สั่งข้าว เคล้าน้ำตา
มองด้านหน้า อาคารสี่ ไม่มีเธอ
ทานอาหาร เสร็จสรรพ ขยับออก
มาด้านนอก อีกครั้ง ยังหมองเหม่อ
โอ้พี่จ๋า อยู่ไหน หาไม่เจอ
จึงแอบเรอ เบาเบา ข้างเสาไฟ
เดินมาถึง ตึกขวาง อย่างหม่นหมอง
ผ่านตึกสอง ห้องท่าน อาจารย์ใหญ่
แล้วผ่านหน้า เสาธง เดินตรงไป
ถึงลานไทร พักหน่อย แล้วค่อยจร
ได้พักเหนื่อย นิดหนึ่ง จึงลุกจาก
แม้นถ้าหาก พี่ยา นั้นมาก่อน
จุดนัดพบ ห้องสมุด สุดอาวรณ์
เคยเขียนกลอน รักฝาก มอบจากใจ
พอมาถึง อาคารหก โอ้อกเอ๋ย
คนคุ้นเคย หายหู ไปอยู่ไหน
ทิ้งให้น้อง ดีดสี ดนตรีไทย
ไปห่วงไย เด็กเด็ก คอยเทคแคร์
ถึงโรงยิมส์ กว้างขวาง เขาสร้างใหม่
ให้เด็กไทย หุ่นงาม ตามกระแส
หากว่าพี่ มีหนู ช่วยดูแล
โรคอ่อนแอ กล้ามเอ็น เป็นไม่มี
......ยากูซ่า......
เมื่อความรัก เร้ารุม เข้าสุมทรวง
ดั่งแดดวง จะขาด อนาถใจ
ช่างกระไร ไหนเลย เคยโทรหา
ทุกวันมา นั่งเฝ้า เอาใจใส่
แต่วันนี้ พี่ยา มาเปลี่ยนไป
หรือมีใคร แทรกกลาง ระหว่างเรา
ผ่านประตู โรงเรียน ใจเจียนขาด
โอ้อนาถ ช้ำตรม ระทมเศร้า
คิดถึงพี่ เหลือทน คนมีเครา
เคยมาเฝ้า น้องยา หน้าโรงเรียน
ผ่านองค์พระ กรก้ม ประนมไหว้
ปกป้องภัย ให้สถาน เราอ่านเขียน
ดั่งร่มโพธิ์ ร่มไทร ให้พากเพียร
มีธูปเทียน ดอกไม้ ไว้บูชา
ดั่งไข้จับ สับสน ระคนเศร้า
เมื่อเดินเข้า โรงอาหาร อาคารห้า
นั่งโต๊ะว่าง สั่งข้าว เคล้าน้ำตา
มองด้านหน้า อาคารสี่ ไม่มีเธอ
ทานอาหาร เสร็จสรรพ ขยับออก
มาด้านนอก อีกครั้ง ยังหมองเหม่อ
โอ้พี่จ๋า อยู่ไหน หาไม่เจอ
จึงแอบเรอ เบาเบา ข้างเสาไฟ
เดินมาถึง ตึกขวาง อย่างหม่นหมอง
ผ่านตึกสอง ห้องท่าน อาจารย์ใหญ่
แล้วผ่านหน้า เสาธง เดินตรงไป
ถึงลานไทร พักหน่อย แล้วค่อยจร
ได้พักเหนื่อย นิดหนึ่ง จึงลุกจาก
แม้นถ้าหาก พี่ยา นั้นมาก่อน
จุดนัดพบ ห้องสมุด สุดอาวรณ์
เคยเขียนกลอน รักฝาก มอบจากใจ
พอมาถึง อาคารหก โอ้อกเอ๋ย
คนคุ้นเคย หายหู ไปอยู่ไหน
ทิ้งให้น้อง ดีดสี ดนตรีไทย
ไปห่วงไย เด็กเด็ก คอยเทคแคร์
ถึงโรงยิมส์ กว้างขวาง เขาสร้างใหม่
ให้เด็กไทย หุ่นงาม ตามกระแส
หากว่าพี่ มีหนู ช่วยดูแล
โรคอ่อนแอ กล้ามเอ็น เป็นไม่มี
......ยากูซ่า......
ขอห้าบทให้สิบบทเลย อิอิ