แว่วคารมคมคำฉ่ำระรื่น
ไมตรียื่นชื่นใจใคร่สนอง
อกใจสั่นหวั่นฤดีดั่งตีกลอง
กลัวนิ่มน้องลองใจรักไม่จริง
อกจะเศร้าเหงาหงอยละห้อยไห้
ทุ่มเทใจให้สนองตอบน้องหญิง
หวังสนิทชิดแนบเนื้อแอบอิง
มอบทุกสิ่งมิ่งขวัญที่ฉันมี
อยู่ไม่อยู่จู่เพรียกรักเรียกกลับ
ทรวงจะยับนับนานมานหมองศรี
พบมามากจากพิษอิสตรี
แกล้งยวนยีที่สุดนุชลองใจ...
--บูรพาฯ--
อย่าระแวงแคลงครางจนหมางหม่น
มั่นกมลจนแก่เชื่อแดได้
ก้อยมิลวงล้วงหลอกยอกทรวงใน
ดูตาใสใจซื่อถือรักจริง
เกรงแต่พี่นี่หละ...จะมิแน่
รักปรวนแปรเปลี่ยนทั่วกลัวใจยิ่ง
หวั่นหลายสาวขาวเผาะเกาะเป็นปลิง
แล้วด่วนทิ้งก้อยดำให้ช้ำตาย
มั่นกมลจนแก่เชื่อแดได้
ก้อยมิลวงล้วงหลอกยอกทรวงใน
ดูตาใสใจซื่อถือรักจริง
เกรงแต่พี่นี่หละ...จะมิแน่
รักปรวนแปรเปลี่ยนทั่วกลัวใจยิ่ง
หวั่นหลายสาวขาวเผาะเกาะเป็นปลิง
แล้วด่วนทิ้งก้อยดำให้ช้ำตาย
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
