[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[choy]

จากแดหนึ่ง ซึ่งเหงา สาวบ้านสวน
นั่งทบทวน หวนผุด สุดแสนหนัก
แดระบม ตรมมาน มานานนัก
มิหาญหัก ผลักไส ให้พ้นทรวง

อยากจะลืม วันละร้อย คอยท่องไว้
ทำมิได้ ใจเจ็บ จนเหน็บหน่วง
คิดถึงเขา เหงาจัง ฝังแดดวง
คล้ายตกบ่วง ล่วงลึก นึกทุกที

ขอปิดทาง กางกั้น เลิกฝันก่อ
หยุดแล้วหนอ ท้อนัก ขอฉากหนี
เจ็บปวดช้ำ กล้ำกลืน ขื่นฤดี
คงมิมี ชาตรีใด ดอกใจเดียว

"ดิน"

(อ้างถึง)

จากมุมหนึ่ง ไม่เหงา หนุ่มชาวไร่
นอนเปลญวน ไกวสนุก สุขสันต์นัก
ใจปล่อยวาง ขว้างปลง เรื่องความรัก
มิเคยแบก คอนหนัก สุมไฟทรวง

ในเอมปลื้ม หมื่นร้อย ปล่อยทุกข์ไร้
ทำง่ายดาย ครึ้มใจ สุขหายห่วง
คิดถึงเหล้า เย็นเช้า เคยแก้วควง
ฝังปลักตม บ่วงเมรัย สบายดี

ขอเปิดทาง รั้วกั้น นั่งฝันต่อ
ไม่จำนน ย่อท้อ วิเวกหนี
เหลือก้นขวด กลั้นใจ กรึ๊บอีกที
ร้านแถวนี้ เหล้ามี มากนักเทียวฯ

***5555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
***เพราะรักหรอก จึงหยอก (ล้อกระทู้) เล่น โปรดเข้าอก เข้าใจ และเห็นใจนะ “ดิน”
สนอง เสาทอง
2 กรกฎาคม 56