เป็นน้องนุช สุดท้าย ชายไม่สน
ด้วยหน้ามน ตัวดำ ช้ำเกินกั้น
จมูกแบน แขนใหญ่ ไหล่พอกัน
อีกขาสั้น ฟันเหยิน ชายเมินมอง
ซ้ำตกงาน มานหม่น ทนความทุกข์
นั่งเจ่าจุก จริงเจ้า เช้าเย็นหมอง
เงินไม่มี ซื้อข้าว ข่าวเนืองนอง
วิ่งราวทอง กลัวติดคุก ทุกข์ทวี
หากมีใคร รับเลี้ยง ไม่เกี่ยงหรอก
เรื่องงานนอก งานใน ได้ทุกที่
ข้าวสามมื้อ เท่านั้น อยู่ทันที
รถเก๋งมี ช่วยขับ เว้นหลับนอน
พันทอง