เส้นทางเก่าเขาเมินทิ้งเหินห่าง
ปล่อยรกร้างว่างเว้นเห็นประจักษ์
เคยจำรูญสูญหายเสียดายนัก
ซึ้งสลักหักหายทางสายตรม
ขอทางใหม่ให้น้องเปิดลองรับ
เก่าระงับลับลามาสุขสม
กุหลาบโรยโปรยแทนแม้นผืนพรม
ละอองฉมดมดอมหอมสุคนธ์
จำเรียงรื่นชื่นสนานปานปี่พาทย์
ยามลีลาศยาตรเยื้องเบื้องสถล
หริ่งระงมขรมรับจับกมล
คอยบำเรอเปรอปรนบนรัถยา
มาร่วมเดินเพลินพลางเส้นทางใหม่
หยุดพิไรไห้หวนคร่ำครวญหา
เส้นทางเก่าเศร้านักหักใจลา
ทางใหม่กว่าน่าภิรมย์ไม่ตรมตรอม...
--บูรพาฯ--