เคยเอ่ยปากฝากขอละอออ่อน
อย่าแง่งอนอ้อนออกให้บอกเผย
รักไม่รักสักนิดอย่าปิดเลย
ด้วยอยากเชยเกยชิดสนิทนวล
แจกันดินถวิลรักเพราะศักดิ์เท่า
ดอกฟ้าเฝ้าเราจะช้ำเศร้ากำสรวล
เปรียบดั่งยูงสูงเกินจะเชิญชวน
จึงใคร่ครวญทวนทบสยบใจ
ไม่รังเกียจเดียดฉันท์แจกันเก่า
จะพาเจ้าเนาสวรรค์แม้นชั้นไหน
ท่องวิมานผ่านฟ้าหิมาลัย
ชมตรึงศ์ตรัยให้ชื่นบานสำราญทรวง
ทิ้งอดีตหวีดวอนอย่าย้อนถึง
ไม่คำนึงซึ้งอุราก็อย่าหวง
เศร้าอยู่ไยไห้หาสุดาดวง
มีคนห่วงทรวงถนอมเขายอมคอย...
--บูรพาฯ--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
