อยากมอบรักภักดีชั่วชีวิต
แต่มิ่งมิตรหลงปลื้มจึงลืมสิ้น
พบรักใหม่ใสวาวเกลียดชาวดิน
จนลืมถิ่นสองเราเคยเคล้าคลอ
เมื่อรักกันไม่ได้ไม่ต้องรัก
ถึงอกหักชั่งมันฉันไม่ย่อ
หาเอาใหม่ดีกว่าถ้าไม่รอ
ดีกว่าถ่อสังขารรำคาญใจ
เพราะต่างคนต่างดีจึ่งมีสิทธิ์
ที่จะคิดต่างกันยามหมั่นไส้
เอาสีข้างเข้าถูยิ่งดูไป
มันเข้ากันไม่ได้จึ่งคลายเกลียว
ถึงจะดีจะชั่วไม่กลัวหรอก
มีทั้งหยิกแกมหยอกแม้ดอกเสี้ยว
เข้าใจกันเห็นใจกันมั่นรักเดียว
ถึงจะเปรี้ยว,เผ็ด,เค็ม,ฉันเต็มใจ
“ไพร พนาวัลย์”
อยากมอบรัก หนักใจ เธอไม่รัก
มอบใจภักดิ์ ปักจิต ผิดตรงไหน
ฉันไม่มี ดีบ้าง หรืออย่างไร
เธอจึงไม่ ใส่ใจ ไม่นำพา
เมื่อปลูกรัก ปักจิต ผิดที่ใคร
มอบหัวใจ ให้ทั้งดวง คอยห่วงหา
เฝ้ารดน้ำ ค่ำเช้า เศร้าอุรา
รักไร้ค่า น่าอาย หน่ายระทม
เพราะต่างจิต คิดค้น คนละแบบ
เธอหมายแอบ แนบหญิง อิงสุขสม
ฉันหวังแอบ แนบชาย หมายภิรมย์
ลิขิตพรหม ตรมใจ ไม่ใช่เรา
ถึงรักเธอ เผลอใจ ไม่ใช่ฉัน
รักมีอัน หันห่าง หนทางเศร้า
รักไม่เหลือ ยื้อใย ไร้แม่เงา
ต้นรักเหงา เฉาแล้ง เหี่ยวแห้งตาย
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/-0K7HlcRHJA&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-0K7HlcRHJA&rel=0&fs=1</a>
มอบใจภักดิ์ ปักจิต ผิดตรงไหน
ฉันไม่มี ดีบ้าง หรืออย่างไร
เธอจึงไม่ ใส่ใจ ไม่นำพา
เมื่อปลูกรัก ปักจิต ผิดที่ใคร
มอบหัวใจ ให้ทั้งดวง คอยห่วงหา
เฝ้ารดน้ำ ค่ำเช้า เศร้าอุรา
รักไร้ค่า น่าอาย หน่ายระทม
เพราะต่างจิต คิดค้น คนละแบบ
เธอหมายแอบ แนบหญิง อิงสุขสม
ฉันหวังแอบ แนบชาย หมายภิรมย์
ลิขิตพรหม ตรมใจ ไม่ใช่เรา
ถึงรักเธอ เผลอใจ ไม่ใช่ฉัน
รักมีอัน หันห่าง หนทางเศร้า
รักไม่เหลือ ยื้อใย ไร้แม่เงา
ต้นรักเหงา เฉาแล้ง เหี่ยวแห้งตาย
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
