แว่วสำเนียง เสียงใคร ไกลก้องกู่
เหมือนเสียงอยู่ ใกล้ชิด จิตร้อนร่ำ
ใครหนอคอย รอยหม่น ทนระกำ
ใครหนอช้ำ กล้ำกลืน ยืนมองทาง
แว่วสำเนียง ว่านั้น วันห่างเหิน
แม้นานเนิ่น เกินกล่าว คราวฟ้าสาง
ยังเวียนวน คนไกล โปรดไหว้วาง
อย่าพึ่งจาง ร้างรัก จบจากกัน
แค่สองวัน ขวัญตา กลับมาถึง
อย่าบึ้งตึง เลยหนอ รอสุขสันต์
ไกลเพียงกาย สายใย ใกล้เกี่ยวพัน
อย่าจาบัลย์ หวั่นไหว ใจมั่นคง
พันทอง
๓๐/๐๖/๕๖