แสนคิดถึงหนึ่งใครที่ไกลลับ
บอกจะกลับมาไวดวงใจพล่าน
อยู่ถึงไหนแล้วหนอให้รอนาน
หรือนงคราญลืมพี่ที่รอคอย
สายฝนพรำฉ่ำฟ้าอุราเศร้า
คิดถึงวันก่อนเก่าเราเกี่ยวก้อย
แสนห่วงหาอาลัยพาใจลอย
ขอน้องน้อยปลอดภัยในเส้นทาง
รัตติกาลผ่านมาอุราหม่น
ฟ้าเบื้องบนไร้ดาวเคยพราวพร่าง
มองจันทร์เสี้ยวเดียวดายดั่งกายนาง
ต้องแรมร้างห่างกันหลายวันคืน
รีบกลับมาเถิดหนาแก้วตาพี่
ดวงใจนี้ติดตามเจ้างามชื่น
ทั้งหนาวฟ้าหนาวฝนทนกล้ำกลืน
ดั่งพี่ยืนรอนางกลางฝนพรำ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
